Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου

Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου
Πετρογέφυρα: διαδρομές...της φύσης τα καμώματα...δημιουργήματα...μνήμες...αναφορές...βιώματα

Τιμή στους μάστορες, που άφησαν με τα εμπνευσμένα έργα των χεριών τους το ίχνος τους στην ιστορία της νεοελληνικής αισθητικής, σμιλεύοντας την πέτρα και δαμάζοντας το νερό της Πελοποννησιακής γης, με την απαράμιλλη τεχνική τους, τη φλόγα της ψυχής τους και το σεβασμό στη φύση.
Ας γνωρίσουμε αυτούς και τα έργα τους.

Κυριακή 8 Οκτωβρίου 2017

Εκδήλωση για τα πέτρινα γεφύρια του Ερύμανθου στο Λειβάρτζι.


   Πραγματοποιήθηκε στο Λειβάρτζι Καλαβρύτων, από το "Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου" (ΑΓΠ), την Τρίτη 8 Αυγούστου του 2017, στον ξενώνα «Γρέκι», με ευθύνη του «Συλλόγου Λειβαρτζινών Αθήνας» και του «Κέντρου Λαογραφίας και Λειβαρτζινής Παράδοσης» εκδήλωση αφιερωμένη στα «Πέτρινα γεφύρια του Ερύμανθου».
Από την εκδήλωση-παρουσίαση στο Λειβάρτζι (Φωτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου).

   Ταυτόχρονα με την ομιλία προβλήθηκαν videos και φωτογραφίες των γεφυριών του Ερύμανθου και της περιοχής.

«…Ερύμανθος!!!
Βουερός, ορμητικός και άγριος.
Ερύμανθος ή Ντοάνα.
Κυλάει από βορά προς νότο, καθορίζοντας Αρκαδία και Ηλεία.
Απόλυτα δεμένος, λόγω ύδρευσης και άρδευσης, με τη ζωή και τη δράση μισής εκατοντάδας χωριών και οικισμών από την παλιά ακόμη εποχή και τραγουδισμένος λόγω της απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς, γοητείας, πανίδας και χλωρίδας των παραποτάμιων περιοχών του.
Τόπος θεών, ημίθεων, νυμφών και ανθρώπων.
Εδώ λουζόταν και κυνηγούσε η Άρτεμις, λατρευόταν η Αφροδίτη, τραγουδούσαν μαγεύοντας οι νύμφες και εδώ έζησαν ο Ηρακλής και ο ίδιος ο Ερύμανθος (Λατρευόταν σαν θεός από τους κατοίκους της Ψωφίδας).

Υμνήθηκε από τον Πολύβιο, τον Παυσανία και άλλους, γράφτηκαν πολλά από Έλληνες και ξένους περιηγητές, αποτυπώθηκε από σπουδαίους φωτογράφους, ενώ σπουδαίοι πολιτισμοί έχουν ακμάσει στην ευρύτερη περιοχή. Ψωφίδα και Θέλπουσα, είναι μερικοί απ’ αυτούς που σημάδεψαν την Ελληνική ιστορία.
Το άγριο και συνάμα όμορφο τοπίο καθόλου δεν εμπόδισε την ανθρώπινη επικοινωνία.
Αντίθετα, ένα θαυμαστό πλέγμα οδικού δικτύου, λειτουργικό και συγχρόνως αισθητικό, έφτασε σε υψηλότατα επίπεδα ανάπτυξης, διατηρημένο σε σχετικά καλή κατάσταση μέχρι τις μέρες μας.
Βασικά συστατικά αυτού, ήταν τα πέτρινα γεφύρια, ιερή παρακαταθήκη για μας, στα μονοπάτια και τους δρόμους, που πάνω τους πάτησε και αναπτύχθηκε η ζωή του ανθρώπου.

Τα μονοπάτια αυτά συμπληρώθηκαν με χάνια, στολίστηκαν με πέτρινες βρύσες και συντροφεύτηκαν από μύλους και νεροτριβές.
Στον Αροάνοιο, στο Νουσαίτικο ποτάμι, στον Σειραίο ή Βερτσιώτικο, στο Διβριώτικο ποτάμι ή ρέμα Κλομποκής, στο Μοστενιτσάνικο και στα άλλα ρέματα που χύνονται στον Ερύμανθο, βρίσκεις όλα τα παραπάνω θαυμαστά δείγματα, φτιαγμένα με μεράκι, φαντασία και περίσσια μαστοριά από τους γνωστούς λαϊκούς μαστόρους της εποχής και του τόπου, με κύριο εκφραστή τους φημισμένους Λαγκαδιμούς μαστόρους της πέτρας.
Φίλες και φίλοι,
22 γεφύρια στέκουν και γεφυρώνουν τον Ερύμανθο και τους παραποτάμους του. 7 ακόμα δεν υπάρχουν. Είναι γκρεμισμένα και μόνο ίχνη τους μπορούμε να διακρίνουμε και όχι σε όλα. 1 είναι χωμένο.
Η φύση, ο χρόνος και ο Ερύμανθος, είπαμε, είναι δύστροποι και αδυσώπητοι και δεν συγχωρούν λάθη ανθρώπινα και αδυναμίες…»....
Δείτε το παρακάτω video της ομιλίας