Πρόκειται
για ένα σχετικά πρόσφατο μονοπάτι, πλακόστρωτο που ξεκινάει από το μνημείο και
τον τάφο του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και ανεβαίνει προς τους παλιούς πύργους και
το κανόνι.
 |
| Το μονοπάτι. Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου |
Ο ντόπιος,
από τη Χαριά Μάνης, μας λέει σχετικά με το μονοπάτι αυτό:
«Αυτό το πλακόστρωτο έχει γίνει γύρω
στα 30 χρόνια από σημερινούς μάστορες με πολύ προσοχή και πολύ μεράκι. Αυτό που
μας δείχνει, μας δείχνει το δρόμο που ανεβαίναμε παλιά από κάτω από την
εκκλησία και φτάναμε πάνω στην κορυφή. Στην κορυφή πάνω που υπάρχει ο πύργος με
το κανόνι, ο πύργος και αυτός είναι νέος, γιατί οι παλιοί έχουν πέσει.
 |
Μνημείο Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Λιμένι Μάνης. Φώτο: Α.Γ.Π.
|
|
Όταν το περπατήσεις τότε θα το
απολαύσεις και θα σου αρέσει, θα δεις τη διαφορά του. Έχει λίγο κούραση αλλά
όλα γίνονται με καλή θέληση. Να κάνουμε μια βόλτα μέχρι πάνω.
 |
Ο βράχος προς τους παλιούς πύργους και το κανόνι. Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου.
|
Αυτό παλιά ήτανε μονοπάτι χωμάτινο.
Το ανεβαίναμε παιδιά τρέχοντας. Τώρα έχει γίνει για τις ανάγκες του ξενοδοχείου
για να μπορεί να κατέβει ο κόσμος, να φτάσει μέχρι κάτω, να απολαύσει την ωραία
εκκλησία, τα βράχια, τη θάλασσα, την καθαρή θάλασσα, το μνημείο του
Μαυρομιχάλη. Και πίσω μας ακριβώς είναι ο φάρος. Απέναντι έχουμε πάλι το
Καραβοστάσι, εκεί στη μέση και ξεκινάμε και κατεβαίνουμε και φτάνουμε εκεί στις
σπηλιές, σε μέρη τα οποία κάποτε δεν μπορούσες να πλησιάσει κανένας.
Γι΄αυτό η Μάνη έζησε ελεύθερη.»
 |
Ο Νίκος Διακουμάκος και το μονοπάτι. Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου.
|
