Ura e Brarit – Brari’s bridge. Tirana-Albania

  Πρόκειται για ένα μονότοξο, εντυπωσιακό, ημικυκλικό γεφύρι, χωρίς στηθαία, με δύο σειρές  θολίτες, ελαφρώς καμπουρωτή και καλντεριμωτή επιφάνεια διάβασης, κάτω από το χωριό Brrar, λίγα χιλιόμετρα έξω από τα Τίρανα. 

                                                    Από ψηλά και ανάντη. Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου.

Χτίστηκε κατά την Οθωμανική περίοδο, τον 18^ο αιώνα, σαν δώρο στους ντόπιους  για τις μετακινήσεις τους από και προς τα Τίρανα και χρησιμοποιείται ακόμη για να περάσουν τον ποταμό.

 

Η σηματοδότηση του γεφυριού.

Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου. 

 

  Γεφυρώνει τον ποταμό Τίρανα στο πιο στενό του σημείο, όπου το νερό έχει λαξεύσει κατά τη διάρκεια του χρόνου την πέτρα δημιουργώντας βάραθρο. Τα βάθρα του πατάνε στα κάθετα πλαϊνά του ποταμού πάνω ακριβώς από το φαράγγι.  

 

                              Το γεφύρι και το βάραθρο.

                    Φώτο: από Αλβανικό διαδίκτυο.

 

  Οι πέτρες του τόξου έχουν δεθεί με την γνωστή μέθοδο της ανάμειξης λευκής άμμου με αυγά για να γίνει το μείγμα πιο δυνατό και να αντέξει για πολύ, όπως και έγινε.

  Είναι χτισμένο πάνω στα ερείπια παλιάς ρωμαϊκής γέφυρας, ίχνη της οποίας διακρίνονται στα βάθρα της σημερινής γέφυρας.

  Χτίστηκε σε δυο φάσεις στις αρχές του 18^ου αιώνα. Σε πρώτη φάση η επιφάνεια διάβασης ήταν πιο καμπυλωτή και απότομη και για το λόγο τούτο  σε δεύτερη φάση αμβλήθηκε  με τις απαραίτητες προσθήκες και προσαρμογές.

  Σήμερα αποτελεί μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς.

                                              Από ψηλά και κατάντη. Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πλοποννήσου.

  Ο γνώστης της περιοχής και του γεφυριού, Nusret Latifi, μας λέει για το γεφύρι: «...Είμαστε επίσης στην Αλβανία και βρήκαμε μία ακόμη γέφυρα, που είναι χτισμένη τον 18^ο αιώνα κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής περιόδου.

 

                                                            Από τα βουνά που κατεβαίνει ο ποταμός Τίρανα. 

                                                                 Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου.

 Βρίσκεται κοντά στην πόλη των Τιράνων, επίσης επί του ποταμού Τίρανα. Χρησιμοποιούταν από τους ντόπιους του χωριού Brrar και άλλων χωριών στις επαφές τους με τα Τίρανα.

 

Το γεφύρι και το φαράγγι. 

Φώτο: Από το Αλβανικό διαδίκτυο.

 Έτσι πήρε το όνομα γέφυρα Brarit, λόγω του χωριού Brrar. Αυτές είναι οι πληροφορίες γι’ αυτό το γεφύρι».

 

 Δείτε το παρακάτω video για το γεφύρι

Γεφύρι στον Γερολιμένα. Μάνη.

 Το συναντάμε 500 μέτρα πριν το Γερολιμένα, επί του δημοσίου δρόμου, της πρώτης εισόδου, της παλιάς και κανονικής,  για το χωριό.

Φαίνεται ότι προϋπήρχε  σαν κομμάτι  του μονοπατιού για την είσοδο και την έξοδο από το χωριό αφού στον Γερολιμένα άραζαν τα καΐκια και τροφοδοτούσαν τα κοντινά χωριά (Κοίτα, Μίνα, Μέζαπος, κλπ.)

  Το γεφύρι από ανάντη. Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου.

 

 

 

Είναι καταβιβασμένο, με κάθετα τα πλαϊνά του και καλοπελεκημένους θολίτες.

Έχει γίνει επέκτασή του κατά 3,30 μέτρα με τσιμέντο για εξυπηρέτηση της αυξανόμενης κίνησης.

Τα στηθαία, ύψους 1,20 μέτρων, φαίνεται καθαρά ότι είναι νεότερη προσθήκη.

 

Η μεταγενέστερη τσιμεντένια προσθήκη. Φώτο: Α.Γ.Π.

Τα βάθρα είναι ανισομεγέθη με το δεξί από ανάντη να είναι 1,20 μ. ενώ το αριστερό όπου μαζεύονται τα νερά και κυλάνε προς τη θάλασσα και το οποίο έχει πάθει και κάποιες φθορές στη βάση του  2,25 μέτρα. 

Κατά τον λαϊκό πρωτομάστορα Αθανάσιο Πόραβο "τα αγκωνάρια και τα καμαρολίθια είναι με μπόμπες. Μια δουλειά που είναι δύσκολη και απαιτεί από τον Πελεκάνο αυξημένη γεωμετρική αίσθηση. Δεν περνάει ούτε χαρτί ανάμεσά τους".

Ο ντόπιος Νίκος Διακουμάκος, από τη Χαριά Αρεόπολης, μας λέει για το γεφύρι αυτό:

«Βρισκόμαστε λίγα μέτρα πριν το Γερολιμένα. Έχουμε αυτό το όμορφο γεφύρι.  Αυτοί που το έφτιαχναν πιστεύω ότι εκτός από καλοί μαστόροι, είχανε πολλή θέληση και όρεξη για δουλειά. 

 

  Με τον Νίκο Διακουμάκο. Φώτο: Α.Γ.Π.

 

  Αν δείτε το χτίσιμό του, την πέτρα του, πως είναι πελεκημένη και σε τι κατάσταση ακόμη, που κάθε μέρα περνάνε εκατοντάδες αυτοκίνητα τότε θα καταλάβετε. Ο περισσότερος κόσμος δεν το έχει δει από κοντά , δεν έχει κατέβει μέσα εδώ στο ρέμα να το απολαύσει. Όλοι περνάνε από πάνω και δεν ξέρουνε που περνάνε, που πατάνε, τι βλέπουν, τι είναι. Ένα μέρος τόσο όμορφο, τόσο απολαυστικό, με ησυχία. Όταν βαδίσεις από κάτω βλέπεις απέναντι τα βράχια του Γερολιμένα και σε τρία λεπτά με τα πόδια είσαι μέσα στο όμορφο χωριό. Αυτό δεν το ξέρουμε, δεν το ξέρω, (από ποιους και πότε χτίστηκε) αυτό πάντως έχει γίνει την εποχή που έγινε ο δρόμος για Γερολιμένα και εδώ παλιά ίσως να ήτανε ο παλιός δρόμος, το πλακόστρωτο, πιθανόν να υπήρχε πριν τα αυτοκίνητα. 

 

Η επιφάνεια διάβασης. 

Φώτο: Α.Γ.Π. 

Όπως σε πολλά σημεία βρίσκουμε γεφύρια με πλακόστρωτο, με δρόμους, όπως έχουμε βρει και σε άλλα σημεία. Οπότε και αυτό σύμφωνα με την κατασκευή του μας δείχνει ότι είναι κάτι διαφορετικό. Το σκάλισμα της πέτρας, αν κοιτάξετε εκεί, θα καταλάβετε τι σημαίνει τέχνη, τι σημαίνει πετρομάστορας. Κάποια σημεία του τοιχίου (στηθαίου) πρέπει να είναι νεότερα ναι, γιατί ίσως από αυτοκίνητα, από κάποιο τροχαίο, από κάποιο χτύπημα να είχανε πέσει κάποιες πέτρες, αλλά το περισσότερο κομμάτι που φαίνεται είναι παλιό.»

Δείτε το παρακάτω video για το γεφύρι 

Furore stone bridge. Amalfi-Italy.

   Το Furore είναι μια χαρακτηριστική πόλη στην ακτή Amalfi, της περιφέρειας Καμπανίας στην επαρχία Salerno, γνωστή κυρίως για το φιόρδ της, το φιόρδ του Furore, όπου βρίσκεται το γεφύρι. Το φιόρδ από το 1997 είναι μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς, στην Τυρρηνική θάλασσα.

Το γεφύρι από το μέρος στεριάς

 Το γεφύρι είναι σκαλωμένο σε ύψος 30 μέτρων, στα πλαϊνά των κάθετων βράχων που σχηματίστηκαν από την παμπάλαιη πορεία του ρέματος Schiato που έρχεται από την περιοχή Agerola.

  Πρόκειται για μια θαυμάσια κατασκευή, που ο πρωτομάστορας χρησιμοποίησε όλο το μεράκι, τη φαντασία και την ικανότητά του για το χτίσιμό του. 

  Λόγω του δυσπρόσιτου του εδάφους και της δυσκολίας της κατασκευής του μπορεί να χαρακτηριστεί και ως θεογέφυρο ή διαβολογέφυρο ανάλογα με την βοήθεια τίνος επικαλέστηκε ο πρωτομάστορας για την κατασκευή του.

Το γεφύρι από τη μεριά της θάλασσας.

Furore is a characteristic town on the Amalfi coast known mainly for its fiord of Furore, where the bridge is.

 

Οι φωτογραφίες και οι πληροφορίες είναι του φίλου Salvatore Pernagallo. Τον ευχαριστώ.