Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου

Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου
Πετρογέφυρα: διαδρομές...της φύσης τα καμώματα...δημιουργήματα...μνήμες...αναφορές...βιώματα

Τιμή στους μάστορες, που άφησαν με τα εμπνευσμένα έργα των χεριών τους το ίχνος τους στην ιστορία της νεοελληνικής αισθητικής, σμιλεύοντας την πέτρα και δαμάζοντας το νερό της Πελοποννησιακής γης, με την απαράμιλλη τεχνική τους, τη φλόγα της ψυχής τους και το σεβασμό στη φύση.
Ας γνωρίσουμε αυτούς και τα έργα τους.

Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

Καταρρέει δίτοξο Μυκηναϊκό γεφύρι στο Αρκαδικό Αργολίδας



Ένα ακόμη μυκηναϊκό γεφύρι οδεύει ολοταχώς προς την...εξαφάνιση!!!

Πρόκειται για το δίτοξο γεφύρι στο χωριό Αρκαδικό, του δήμου Επιδαύρου στην Αργολίδα, το οποίο μετά από ένα δυνατό κατέβασμα του ρέματος, που διασχίζει το χωριό, έπαθε τεράστιες ζημιές και κινδυνεύει να διαλυθεί ολοκληρωτικά.

Είναι το δεύτερο γεφύρι μυκηναϊκής εποχής που βαδίζει προς αφανισμό, μετά το γκρέμισμα από τον ίδιο λόγο ενός άλλου στο ίδιο χωριό και το αποτελείωμά του ήρθε όταν οι πέτρες έγιναν αντικείμενο πλιάτσικου για τους...ειδικούς του είδους, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν για...υλικά οικοδομών.
Δίτοξο μυκηναϊκό γεφύρι στο Αρκαδικό. (Φωτο: ΑΓΠ)


Ήδη, το κακό είχε ξεκινήσει από τη θεομηνία (βροχή μαζί με σφοδρή χαλαζόπτωση) της 2ας Ιουλίου 2001, όταν από την αριστερή πλευρά, από κατάντη, είχαν αποκολληθεί πέτρες και παρά τις ενέργειες των τοπικών φορέων προς τους αρμόδιους δεν έγινε τίποτα, τότε που η επερχόμενη καταστροφή ήταν στο αρχικό στάδιο.

Δεν καθαρίστηκε και δεν διαμορφώθηκε η κοίτη του ρέματος και σιγά-σιγά τα φερτά υλικά (χώμα, πέτρες, ξύλα κλπ) κάλυψαν από ανάντη τα τόξα και γενικά όλο το γεφύρι. Έτσι το νερό μη έχοντας διάξοδο μέσω των τόξων περνούσε πάνω από το γεφύρι, προξενώντας του ζημιές που με το χρόνο μεγάλωναν.

Παρ' όλα αυτά, σωζόταν σε σχετικά καλή κατάσταση μέχρι τον Αύγουστο του 2012, παρά τον βαρύ τραυματισμό του στο αριστερό του μέρος.
Από κατάντη. (Φωτο: ΑΓΠ)


Η χαριστική βολή δόθηκε το Σάββατο, 11 Αυγούστου 2012, καθυστερημένη κατά 11 χρόνια, όταν ένα δυνατό κατέβασμα του ρέματος γκρέμισε και παρέσυρε το ήδη προβληματικό τμήμα του αριστερού μέρους, από κατάντη, του γεφυριού μαζί με το αριστερό του τόξο.

Ο Δήμαρχος Επιδαύρου Κων/νος Γκάτζιος, στις 13 Αυγούστου 2012 απέστειλε έγγραφο στην Δ' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων στο Ναύπλιο, όπου ενημέρωνε τους αρμόδιους για το πρόβλημα και τους παρακαλούσε για τις δικές τους ενέργειες.

Δυστυχώς, όπως γίνεται συνήθως σ' αυτές τις περιπτώσεις, η γραφειοκρατεία και η απραξία αποδεικνύεται πιο δυνατή και αποτελεσματική από την ευαισθησία κάποιων τοπικών φορέων και από την ιστορική μνήμη.

Το συγκεκριμένο γεφύρι πρόκειται για μια πρωτοπόρα και μοναδική περίπτωση δίτοξης κατασκευής στην περιοχή, αναφέρεται στην Μυκηναϊκή περίοδο και είναι χτισμένο μ' αυτή την τεχνική (χρήση ογκολίθων, εκφορικό σύστημα κατασκευής, κλπ) ενώ η αιτία που χάνεται είναι η συστηματική αμέλεια του ανθρώπινου παράγοντα.
Από κατάντη.( Φωτο: ΑΓΠ)


Βρίσκεται επί του αρχαίου μονοπατιού (δρόμου) που οδηγούσε από τις Μυκήνες και την Τίρυνθα στην Επίδαυρο, όπου σε μικρή απόσταση συναντάμε και τα άλλα δύο γεφύρια της περιοχής, “Καζάρμα” και “Γιαλούση”. Το μήκος του είναι 22 και το πλάτος 4,20 μέτρα.

Το γεφύρι βρίσκεται σε απελπιστικά άσχημη κατάσταση και σε ενδεχόμενη θεομηνία κινδυνεύει να αφανιστεί εντελώς, διαλυόμενο εις τα εξ ων συνετέθη. Ίσως, τότε μόνο, κάποιοι θα τρέχουν (αν τρέχουν) και...δεν θα φτάνουν, για να διορθώσουν ή μάλλον για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα της δικής τους ολιγωρίας. Αν βεβαίως προλάβουν το επερχόμενο...πλιάτσικο.

Μόνο μια εκτεταμένη επισκευή, κατόπιν σοβαρής μελέτης από ειδικούς μπορεί να το σώσει και να το αναδείξει, εντασσόμενο σε μια ενότητα Μυκηναϊκής Κατασκευαστικής Τεχνοτροπίας μαζί με τα άλλα δύο της ίδιας τεχνικής και επί του ιδίου μονοπατιού ( Καζάρμας και Γιαλούση).

Δύσκολη ομολογουμένως περίπτωση, αλλά ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν για τους κρατούντες στον Πολιτισμό, προκειμένου να διασωθεί και να αναδειχθεί ένα τόσο σπουδαίο μνημείο λαϊκής αρχιτεκτονικής, 3.500 και πλέον χιλιάδων χρόνων, που αναφέρεται σε μια τόσο παλιά και ένδοξη ιστορική περίοδο της χώρας.
Ότι έχει απομείνει από το δίτοξο μυκηναϊκό γεφύρι. Φωτο: ΑΓΠ)


Διαφορετικά, θα απομείνει μόνο η ταμπέλα “Μυκηναϊκή γέφυρα” (και ξενόγλωσση παρακαλώ), που θα θυμίζει στις επόμενες γενιές ότι εδώ υπήρξε κάποτε μια σπουδαία πέτρινη μυκηναϊκή γέφυρα που εξαφανίστηκε όχι από τη δύναμη της φύσης, αλλά την αναλγησία του ανθρώπου και που θα δικαιώνει απόλυτα τους καραδοκούντες θιασιώτες της άποψης “άσημοι απόγονοι ενδόξων προγόνων”.

Δείτε το σχετικό video στο: You Tube.com/agpelop