Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου

Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου
Πετρογέφυρα: διαδρομές...της φύσης τα καμώματα...δημιουργήματα...μνήμες...αναφορές...βιώματα

Τιμή στους μάστορες, που άφησαν με τα εμπνευσμένα έργα των χεριών τους το ίχνος τους στην ιστορία της νεοελληνικής αισθητικής, σμιλεύοντας την πέτρα και δαμάζοντας το νερό της Πελοποννησιακής γης, με την απαράμιλλη τεχνική τους, τη φλόγα της ψυχής τους και το σεβασμό στη φύση.
Ας γνωρίσουμε αυτούς και τα έργα τους.

Τρίτη 18 Ιουνίου 2024

Γεφύρι στον Γερολιμένα. Μάνη.

 Το συναντάμε 500 μέτρα πριν το Γερολιμένα, επί του δημοσίου δρόμου, της πρώτης εισόδου, της παλιάς και κανονικής,  για το χωριό.

Φαίνεται ότι προϋπήρχε  σαν κομμάτι  του μονοπατιού για την είσοδο και την έξοδο από το χωριό αφού στον Γερολιμένα άραζαν τα καΐκια και τροφοδοτούσαν τα κοντινά χωριά (Κοίτα, Μίνα, Μέζαπος, κλπ.)

  Το γεφύρι από ανάντη. Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου.  
 

Είναι καταβιβασμένο, με κάθετα τα πλαϊνά του και καλοπελεκημένους θολίτες.

Έχει γίνει επέκτασή του κατά 3,30 μέτρα με τσιμέντο για εξυπηρέτηση της αυξανόμενης κίνησης.

Τα στηθαία, ύψους 1,20 μέτρων, φαίνεται καθαρά ότι είναι νεότερη προσθήκη.


 

Η μεταγενέστερη τσιμεντένια προσθήκη. Φώτο: Α.Γ.Π.


Τα βάθρα είναι ανισομεγέθη με το δεξί από ανάντη να είναι 1,20 μ. ενώ το αριστερό όπου μαζεύονται τα νερά και κυλάνε προς τη θάλασσα και το οποίο έχει πάθει και κάποιες φθορές στη βάση του  2,25 μέτρα. 

Κατά τον λαϊκό πρωτομάστορα Αθανάσιο Πόραβο "τα αγκωνάρια και τα καμαρολίθια είναι με μπόμπες. Μια δουλειά που είναι δύσκολη και απαιτεί από τον Πελεκάνο αυξημένη γεωμετρική αίσθηση. Δεν περνάει ούτε χαρτί ανάμεσά τους".

Ο ντόπιος Νίκος Διακουμάκος, από τη Χαριά Αρεόπολης, μας λέει για το γεφύρι αυτό:

«Βρισκόμαστε λίγα μέτρα πριν το Γερολιμένα. Έχουμε αυτό το όμορφο γεφύρι.  Αυτοί που το έφτιαχναν πιστεύω ότι εκτός από καλοί μαστόροι, είχανε πολλή θέληση και όρεξη για δουλειά. 

 


 
Με τον Νίκο Διακουμάκο. Φώτο: Α.Γ.Π.

 

  Αν δείτε το χτίσιμό του, την πέτρα του, πως είναι πελεκημένη και σε τι κατάσταση ακόμη, που κάθε μέρα περνάνε εκατοντάδες αυτοκίνητα τότε θα καταλάβετε. Ο περισσότερος κόσμος δεν το έχει δει από κοντά , δεν έχει κατέβει μέσα εδώ στο ρέμα να το απολαύσει. Όλοι περνάνε από πάνω και δεν ξέρουνε που περνάνε, που πατάνε, τι βλέπουν, τι είναι. Ένα μέρος τόσο όμορφο, τόσο απολαυστικό, με ησυχία. Όταν βαδίσεις από κάτω βλέπεις απέναντι τα βράχια του Γερολιμένα και σε τρία λεπτά με τα πόδια είσαι μέσα στο όμορφο χωριό. Αυτό δεν το ξέρουμε, δεν το ξέρω, (από ποιους και πότε χτίστηκε) αυτό πάντως έχει γίνει την εποχή που έγινε ο δρόμος για Γερολιμένα και εδώ παλιά ίσως να ήτανε ο παλιός δρόμος, το πλακόστρωτο, πιθανόν να υπήρχε πριν τα αυτοκίνητα. 


 

Η επιφάνεια διάβασης. 

Φώτο: Α.Γ.Π


Όπως σε πολλά σημεία βρίσκουμε γεφύρια με πλακόστρωτο, με δρόμους, όπως έχουμε βρει και σε άλλα σημεία. Οπότε και αυτό σύμφωνα με την κατασκευή του μας δείχνει ότι είναι κάτι διαφορετικό. Το σκάλισμα της πέτρας, αν κοιτάξετε εκεί, θα καταλάβετε τι σημαίνει τέχνη, τι σημαίνει πετρομάστορας. Κάποια σημεία του τοιχίου (στηθαίου) πρέπει να είναι νεότερα ναι, γιατί ίσως από αυτοκίνητα, από κάποιο τροχαίο, από κάποιο χτύπημα να είχανε πέσει κάποιες πέτρες, αλλά το περισσότερο κομμάτι που φαίνεται είναι παλιό.»


Δείτε το παρακάτω video για το γεφύρι