 |
| Γέφυρα Διαβόλου από κατάντη. Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου. |
Πρόκειται για ένα πραγματικά εντυπωσιακό γεφύρι, που ανταποκρίνεται απόλυτα στην ονομασία που του έχουν δώσει οι ντόπιοι.
Ο Παναγιώτης Φράγκος πρόεδρος του Συλλόγου Λειβαρτζινών Αθήνας μας έκανε γνωστή μια πληροφορία που λέει ότι "κατά μία εκδοχή-μαρτυρία Έλληνα, που εκεί γεννήθηκαν οι πρόγονοί του, η Σύλλη Ικονίου χτίστηκε από Σουλιώτες πρόσφυγες μετά την εκδίωξής τους από τον Αλή πασά, στις αρχές του μεγαλείου του. Ξεπαστρεύτηκε και αυτό από τους τσέτες". Δεν γνωρίζουμε αν στέκει αυτή η εκδοχή αλλά το όνομα ταιριάζει και η περιοχή είναι τραχιά, απότομη και δύσβατη όπως ακριβώς και αυτή των χωριών του Σουλίου.
 |
| Seytan koprusu. Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου. |
Απόλυτα δεμένο με το περιβάλλον, μονότοξο, οξυκόρυφο, με μια σειρά θολίτες, επίπεδη επιφάνεια διάβασης, και στηθαία είναι χτισμένο με την χαρακτηριστική κιτρινικόκκινη πέτρα της περιοχής.
Τα καμαρολίθια (θολίτες) έχουν μικρό ύψος και μεγάλο μήκος, που κατά την άποψη του παλιού παραδοσιακού χτίστη και γνήσιου τεχνίτη της πέτρας Αθανασίου Πόραβου "τους έδινε σιγουριά η θεμελίωση πάνω σε βράχια και ότι η επιλογή της θέσης είναι άριστη, αφού τα βράχια δεν αλλοιώθηκαν καθόλου".
 |
| Με του ντόπιους φίλους. Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου |
Απόλυτο δέσιμο με το περιβάλλον.
Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου.
«Η περιοχή ονομάζεται Sille και είναι μια ιστορική περιοχή. Η γέφυρα λέγεται γέφυρα του διαβόλου. Στην περιοχή αυτή ζούσαν οι πρώτοι χριστιανοί και για τον φόβο των εχθρών χτίστηκε αυτή γέφυρα. Είναι επικίνδυνη γέφυρα και ενώνει την περιοχή. Ζούσαν εδώ Έλληνες, Σελτζούκοι, Οθωμανοί και εξακολουθεί να είναι μια σπουδαία γέφυρα. Χτίστηκε κατά την περίοδο των πρώτων χριστιανών και γινόταν χρήση της και από άλλους λαούς, Έλληνες, Τούρκους, Σελτζούκους, Οθωμανούς, κλπ. Η περιοχή είναι τουριστική.»
 | ||||
| Γέφυρα Διαβόλου-Seytan koprusu. Sille. Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου. | |
Η Σύλλη (Sille) είναι ένα μικρό χωριό στα όρια του δήμου Selcuclu του μητροπολιτικού δήμου του Ικονίου (Konya buyuk sehir belediyesi), χτισμένη στους πρόποδες του όρους του Αγίου Φιλίππου της οροσειράς του Ταύρου, κατά μήκος μιας στενής κοιλάδας που τη διασχίζει ένα ρέμα, έξι χιλιόμετρα περίπου από το Ικόνιο. Στη Σύλλη μιλιούνταν η Ελληνική γλώσσα με την Καππαδοκική προφορά μέχρι το 1924 και την ανταλλαγή. Έλληνες και Τούρκοι ζούσαν ειρηνικά για περισσότερο από 800 χρόνια.
Σύλλη Ικονίου.
Το χωριό είχε Βυζαντινό χαρακτήρα, με εκκλησίες και μοναστήρια λαξευμένα σε βράχους και σπουδαία σχολεία και την πλειοψηφία σχεδόν να είναι Έλληνες. Οι περιηγητές την ονόμαζαν "γκιαούρκιόι", χωριό των απίστων, με τις μαρτυρίες να λένε ότι οι χριστιανικές εκκλησίες να ξεπερνούν τις τριάντα πέντε, μεταξύ των οποίων ο σπουδαίος ναός του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, η εκκλησία Παναγία Θεοτόκος και οι δύο λαξευτοί ναοί στους βράχους που σώζωνται, του Αγίου Κυριάκου και της Αγίας Μαρίνας.
Λαξευτοί ναοί και κελιά σκητών
πρώτων χριστιανών.
Το 1923 έγινε η ανταλλαγή με βάση τη θρησκεία και το 1924 όλοι οι Έλληνες εγκαταλείπουν την Σύλλη, με την πλειοψηφία τους να εγκαθίσταται στην Νέα Σίλακα Χαλκιδικής. (1)
Σημειώσεις-βιβλιογραφία
1. Κάποια ιστορικά στοιχεία και οι δύο τελευταίες φωτογραφίες πάρθηκαν από το σπουδαίο f/b: Σύλλη Ικονίου-Ένωση Συλλαίων.
Δείτε το παρακάτω video για τη γέφυρα του Διαβόλου: