Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου

Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου
Πετρογέφυρα: διαδρομές...της φύσης τα καμώματα...δημιουργήματα...μνήμες...αναφορές...βιώματα

Τιμή στους μάστορες, που άφησαν με τα εμπνευσμένα έργα των χεριών τους το ίχνος τους στην ιστορία της νεοελληνικής αισθητικής, σμιλεύοντας την πέτρα και δαμάζοντας το νερό της Πελοποννησιακής γης, με την απαράμιλλη τεχνική τους, τη φλόγα της ψυχής τους και το σεβασμό στη φύση.
Ας γνωρίσουμε αυτούς και τα έργα τους.

Τετάρτη 3 Ιουλίου 2024

Γέφυρα Μαράσογλου. Σινασσός -Sinosos. Kapadokya - Καππαδοκία.

   Είναι χτισμένη κοντά στην εκκλησία των ταξιαρχών και ήταν σπουδαίο έργο γιατί συνδέει τις δύο μεγάλες συνοικίες του χωριού.  Τον Γενή (νέο) Μαχαλά και τον Γαβρά, που τους χώριζε το φαράγγι του Δέργου.

Γέφυρα Μαράσογλου. (1)

Πρόκειται για μια εντυπωσιακή και ιστορική γέφυρα με τρεις οξυκόρυφες καμάρες, μια σειρά θολίτες, στηθαία και επίπεδη επιφάνεια διάβασης. Η μεσαία είναι μεγαλύτερη σε άνοιγμα ενώ οι δύο άλλες εκατέρωθεν αυτής μικρότερες.

Το γεφύρι σε έγχρωμη φώτο. (2)

  Χτίστηκε με χορηγία του Βασίλη Μαράσογλου το 1865  και οι ντόπιοι για να τον τιμήσουν έγραψαν σε μάρμαρο με χρυσά γράμματα  τα παρακάτω: (1)

« ‘Ως σύνδεσμος ένώσεως άντικειμένων δύο.

Μερίδας κωμοπόλεως μιάς έπαξευγνύω.

Άλλ’ ή αυτή και ως άψίς θριάμβου άριγνώτου

Διαιωνίζω άρετήν άρίστου πατριώτου.

Ύμνήτω τον Βασίλειον Μαράσογλου  ή Φήμη

Και είη άληστος αύτού και εύκλεής ή μνήμη.

Έν έτει Σωτηρίω 1865 Μηνί Όκτωβρίω».

Το γεφύρι και το κάστρο. (3)

 Η Σινασσός (Μουσταφά-πασά σήμερα) ήταν ένα από τα 17-18 ελληνόφωνα χωριά της Καππαδοκίας, περίπου στο κέντρο της Μικράς Ασίας με πληθυσμό περίπου 3.000 Ελλήνων πριν την ανταλλαγή. 


 

 

 

Βρύση Ν. Ζουμπουλίδη  στη συνοικία Λουλά της Σινασού  Καππαδοκίας. Ήταν το στολίδι του Λουλά. (4)

 

 

 

 

                                                                                   Η γέφυρα Μαράσογλου (5)

     "Μαζί με τον ιερό ναό Κωνσταντίνου και Ελένης, το γεφύρι αποτελεί τοπόσημο της πάλαι ποτέ ακμάζουσας Ελληνικής παρουσίας στη Σινασσό. Προσωπικά είμαι περήφανος για την καταγωγή μου. Η μητέρα μου ήταν Σινασσίτισσα, εγώ μεγάλωσα σε Σινασσίτικο σπίτι και είμαι μέλος του Σωματείου Σινασσιτών. Όσον αφορά το γεφύρι, ο Βασίλειος Μαράσογλου ήταν θείος της  

μητέρας μου και αρχηγός μιας από τις κορυφαίες οικογένειες της Σινασσού. Εργάστηκε ολόψυχα για την πατρίδα του και γιαυτό οι κάτοικοι τον τιμούσαν και τον σέβονταν.  Έκτισε το όμορφο γεφύρι του Γένη Μαχαλά (καινούργια συνοικία στα ελληνικά) κοντά στην μεγαλοπρεπή εκκλησία των Ταξιαρχών που δεν υπάρχει πια. Όμως η γέφυρα στέκει εκεί αγέρωχη ως τις μέρες μας. Ψηλό και υπερήφανο έργο, χρησιμότατο για τη σύνδεση δύο μεγάλων συνοικεσίων, του Γενή Μαχαλά και του Γαβρά, που χωρίζονται με το βαθύ και δύσβατο φαράγγι του Δερτούζος, μήκους 2χλμ και πλάτους 5μ.  Σήμερα η πέτρινη Γέφυρα του Μαράσογλου, μήκους 16 μ. και πλάτους 2,5 μ. υποδέχεται τους επισκέπτες της Σινασσού που πηγαίνουν να προσκυνήσουν το Μοναστήρι του Αη-Νικόλα. Η οικογένεια του Βασιλείου Μαράσογλου έφυγε από τη Σινασσό για την Κωνσταντινούπολη πολύ νωρίτερα από την "ανταλλαγή". Ήταν η μόνη εκπατρισθείσα εκ Σινασσού οικογένεια." (2)

Σημειώσεις-βιβλιογραφία

1. Οι πληροφορίες και  φωτογραφίες 1 και 4 είναι από το "Λεύκωμα. Η Σινασός της Καππαδοκίας", έκδοση της Ελληνικής Εταιρείας και του σωματείου "Η Νέα Σινασός", 1986.

Οι φωτογραφίες 2 και 3 είναι του φίλου Fetih Eroglu.

Η φωτογραφία 5 είναι του φίλου Κυριάκου Βλασιάδη.

2. Μαρτυρία στον γράφοντα του φίλου Γιάννη Ψιλόπουλου(20/04/2025)

Τους ευχαριστώ.

Δείτε το παρακάτω βίντεο για το γεφύρι: