Γέφυρα Μαράσογλου. Σινασσός -Sinosos. Kapadokya - Καππαδοκία.

   Είναι χτισμένη κοντά στην εκκλησία των ταξιαρχών και ήταν σπουδαίο έργο γιατί συνδέει τις δύο μεγάλες συνοικίες του χωριού.  Τον Γενή (νέο) Μαχαλά και τον Γαβρά, που τους χώριζε το φαράγγι του Δέργου.

Γέφυρα Μαράσογλου. (1)

Πρόκειται για μια εντυπωσιακή και ιστορική γέφυρα με τρεις οξυκόρυφες καμάρες, μια σειρά θολίτες, στηθαία και επίπεδη επιφάνεια διάβασης. Η μεσαία είναι μεγαλύτερη σε άνοιγμα ενώ οι δύο άλλες εκατέρωθεν αυτής μικρότερες.

Το γεφύρι σε έγχρωμη φώτο. (2)

  Χτίστηκε με χορηγία του Βασίλη Μαράσογλου το 1865  και οι ντόπιοι για να τον τιμήσουν έγραψαν σε μάρμαρο με χρυσά γράμματα  τα παρακάτω: (1)

« ‘Ως σύνδεσμος ένώσεως άντικειμένων δύο.

Μερίδας κωμοπόλεως μιάς έπαξευγνύω.

Άλλ’ ή αυτή και ως άψίς θριάμβου άριγνώτου

Διαιωνίζω άρετήν άρίστου πατριώτου.

Ύμνήτω τον Βασίλειον Μαράσογλου  ή Φήμη

Και είη άληστος αύτού και εύκλεής ή μνήμη.

Έν έτει Σωτηρίω 1865 Μηνί Όκτωβρίω».

Το γεφύρι και το κάστρο. (3)

 Η Σινασσός (Μουσταφά-πασά σήμερα) ήταν ένα από τα 17-18 ελληνόφωνα χωριά της Καππαδοκίας, περίπου στο κέντρο της Μικράς Ασίας με πληθυσμό περίπου 3.000 Ελλήνων πριν την ανταλλαγή. 

 

 

 

Βρύση Ν. Ζουμπουλίδη  στη συνοικία Λουλά της Σινασσού Καππαδοκίας. Ήταν το στολίδι του Λουλά. (4)

 

 

 

 

                                                                                   Η γέφυρα Μαράσογλου (5)

     "Μαζί με τον ιερό ναό Κωνσταντίνου και Ελένης, το γεφύρι αποτελεί τοπόσημο της πάλαι ποτέ ακμάζουσας Ελληνικής παρουσίας στη Σινασσό. Προσωπικά είμαι περήφανος για την καταγωγή μου. Η μητέρα μου ήταν Σινασσίτισσα, εγώ μεγάλωσα σε Σινασσίτικο σπίτι και είμαι μέλος του Σωματείου Σινασσιτών. Όσον αφορά το γεφύρι, ο Βασίλειος Μαράσογλου ήταν θείος της  μητέρας μου και αρχηγός μιας από τις κορυφαίες οικογένειες της Σινασσού. Εργάστηκε ολόψυχα για την πατρίδα του και γιαυτό οι κάτοικοι τον τιμούσαν και τον σέβονταν.  Έκτισε το όμορφο γεφύρι του Γένη Μαχαλά (καινούργια συνοικία στα ελληνικά) κοντά στην μεγαλοπρεπή εκκλησία των Ταξιαρχών που δεν υπάρχει πια. Όμως η γέφυρα στέκει εκεί αγέρωχη ως τις μέρες μας. Ψηλό και υπερήφανο έργο, χρησιμότατο για τη σύνδεση δύο μεγάλων συνοικεσίων, του Γενή Μαχαλά και του Γαβρά, που χωρίζονται με το βαθύ και δύσβατο φαράγγι του Δερτούζος, μήκους 2χλμ και πλάτους 5μ.  Σήμερα η πέτρινη Γέφυρα του Μαράσογλου, μήκους 16 μ. και πλάτους 2,5 μ. υποδέχεται τους επισκέπτες της Σινασσού που πηγαίνουν να προσκυνήσουν το Μοναστήρι του Αη-Νικόλα. Η οικογένεια του Βασιλείου Μαράσογλου έφυγε από τη Σινασσό για την Κωνσταντινούπολη πολύ νωρίτερα από την "ανταλλαγή". Ήταν η μόνη εκπατρισθείσα εκ Σινασσού οικογένεια." (2)

Η κεντρική πλατεία στη Σινασσό. (6)

 

Αρχοντικό Σουλτανίδη.

Μετά την ανταλλαγή του 1924 λειτούργησε για λίγο σαν ξενοδοχείο και σήμερα είναι λέσχη φοιτητών. (7)

Σπίτι Ιωάννη Κιουφτσόγλου.

Σημερινός ιδιοκτήτης ο Τεομάν Εβτσί. (8)

 

Η σύλληψη του Αθ. Διάκου.

Τοιχογραφία του Κωστή Μελετιάδη, πιθανόν στο σπίτι του Ιωάννη Κιουφτσόγλου. (9)

 

 Σκαλιστό εκκλησάκι στη Ι.Μ. Αγίου Νικολάου Σινασσού. (10)

 

Τοιχογραφία σε αρχοντικό της Σινασού. "Ο κύκλος της ζωής του ανθρώπου". Από τη γέννηση μέχρι το θάνατο. Στη μέση ο Αδάμ και η Εύα. (11)

 

Τριόροφο αρχοντικό Χατζηθεοφάνους. (12)

 

Εκκλησία των Ταξιαρχών στη Σινασό, στο λόφο Γενή-Μαχαλά. Έργο του αρχιτέκτονα Γρηγόρη Παπαλαζαρή. Χτίστηκε σε ερείπια αρχαίου ναού.  Δεν υπάρχει σήμερα. (13)

 

 

Η Αψηλή Παναγιά 6-7 χιλ. από τη Σινασσό.

Σήμερα υπάρχουν μόνο ερείπια. (14)

Ιερός Ναός Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης. Σινασσός. Στο βάθος η συνοικία Κάπαλος. (15)

 

Το παρεκκλήσι των Τριών Ιεραρχών στο Αρρεναγωγείο της Σινασσού. Τα κατεδάφισαν και τα δύο οι νέοι κάτοικοι της Σινασσού. (16)

 

 

 

Ο Λουτρός της Σινασσού.

Εδώ έκαψαν όσα κειμήλια δεν μπορούσαν να πάρουν μαζί τους οι Σινασσίτες κατά την ανταλλαγή του 1924. 'Ηταν στο δρόμο προς το Μοναστήρι. Δεν υπάρχει σήμερα. (17) 

Το αρχοντικό Μαράσογλου στη Σινασσό το 1924. (18)

 

 

 

 

Η οροφή της  εισόδου στο αρχοντικό Σουλτανίδη. Σήμερα λειτουργεί πανεπιστημιακή σχολή.(19) 

 

 

 Η εσωτερική αυλή του Αρρεναγωγείου στη Σινασσό. Πίνακας της ζωγράφου Δέσποινας Παπαϊωάννου από τη Σινασσό. Κατεδαφίστηκε μετά την ανταλλαγή το 1924. (20) 

 

 

 

Παλιό Ελληνικό αρχοντικό της Σινασσού που σήμερα λειτουργεί σαν σχολή. (21)

 

 

 

 

 

        

                                  Αρχοντικό Σινασσού. Σύγχρονη φώτο. (22)

 

 

 

 

 

 

Εσωτερική πόρτα με το Σταυρό σε αρχοντικό της Σινασσού σε σύγχρονη φώτο. Στα περισσότερα σπίτια υπήρχε ιδιαίτερος χώρος για εικονοστάσι, Οι νέοι σπιτονοικοκύρηδες άφησαν το Σταυρό άγνωστο γιατί. (23)

 

 

 

 

         

                    Αρχοντικό Σινασσού. Σύγχρονη φώτο. (24)

 

 

 

 

 

     

 

   Το ανακαινισμένο αρχοντικό Παπαδανιήλ στη Σινασσό. Βρίσκεται στην κεντρική πλατεία στο Μησιχώρ. (25)

 

 

 

Κολώνα στην είσοδο του Ι. Ν. Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης στη Σινασσό (Μησιχώρ) με τα τότε χρώματα. (26)

 

 

                                                                  Ερείπια του Ναού της Αψηλής Παναγιάς. Φώτο του 2005. (27)

 

 

 

Ερείπια Αψηλής Παναγιάς. (28)

 

 

 

 Λιθόγλυπτη υδρορροή στο Ι. Ν. Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης στην κεντρική πλατεία (Μησιχώρ) στη Σινασσό. (29)

 

Τριόοφος οικία Ανδρ. Θεοφάνους στην Σινασσό. (30)

Σημειώσεις-Βιβλιογραφία.

1. Οι πληροφορίες και  φωτογραφίες 1 και 4 είναι από το "Λεύκωμα. Η Σινασσός της Καππαδοκίας", έκδοση της Ελληνικής Εταιρείας και του σωματείου "Η Νέα Σινασσός", 1986.

Οι φωτογραφίες 2 και 3 είναι του φίλου Fetih Eroglu.

Οι φωτογραφίες 5-6-7-8-9-10-11-12-13-14-15-16-17-18-19-20-21-22-23-24-25-26-27-28-29-30 και οι πληροφορίες είναι του φίλου Κυριάκου Βλασιάδη.

2. Μαρτυρία στον γράφοντα του φίλου Γιάννη Ψιλόπουλου (20/04/2025). 

Τους ευχαριστώ.

Δείτε το παρακάτω βίντεο για το γεφύρι: