Γεφύρι Σερά-Σέρβου

Βρίσκεται τέσσερα χιλιόμετρα μετά την Καρκαλού πρός Δημητσάνα, επί του Λούσιου, στο πιο στενό σημείο του, στη διασταύρωση για Σέρβου μπαίνοντας στα όρια του τ. Δήμου Ηραίας. 

Λέγεται και γεφύρι “του Αγιώργη – Σαρά”.

Το γεφύρι από ανάντη. (Φώτο: Αρχείο Φεφυιών Πελοποννήσου)

Ήταν ένα όμορφο, μονότοξο, ημικυκλικό γεφύρι, με μια σειρά θολίτες και επίπεδη επιφάνεια διάβασης, που αποτελούσε την κύρια είσοδο της Ηραίας από τη μεριά της Βυτίνας.   

Είχε υποστεί από πριν μετατροπές και προσθήκες για να εξυπηρετεί τη διέλευση όλων των οχημάτων, με σιδερένια στηθαία, εμπλουτισμό με τσιμέντο του δεξιού από ανάντη βάθρου ενώ το αριστερό βάθρο του πατάει σε βράχο συμπαγή. Επίσης είχε προστεθεί τσιμεντένιο στηθαίο από κατάντη για την προφύλαξη πεζών και οχημάτων.

Οι διαστάσεις του ήταν:

Από κατάντη. (Φώτο: ΑΓΠ)

Άνοιγμα καμάρας: 16 μ

Ύψος: 6 μ

Πλάτος: 4,90 μ

Μήκος: 19 μ

Πλάτος καμαρολιθιού:57,05 μ

Φαίνεται ότι όλες αυτές οι τσιμεντένιες επεμβάσεις δεν ήταν αρκετές κατά την αντίληψη των κρατούντων και για το λόγο τούτο αποφάσισαν και μέσα στο 2018 το ¨έντυσαν¨ κυριολεκτικά με τσιμέντο, αφήνοντας κάποια ελάχιστα κομμάτια από πέτρα για να δικαιολογήσουν απλά την έννοια πετρογέφυρο.

 Όλες οι παραπάνω ενέργειες είχαν σαν αποτέλεσμα την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής, όπως ακριβώς έγινε και σε άλλες περιπτώσεις

(Κοτόμυαλο στα Λαγκάδια, κλπ) και συνακόλουθα την απαξίωση και στην ουσία τον αφανισμό αυτής της λαϊκής κατασκευής, που σεβάστηκε ο χρόνος και ο τόπος, με την τωρινή του μορφή και φυσιογνωμία καμία σχέση να έχει με την αρχική.

Η τσιμεντένια ¨επένδυση¨. (Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου)

 Για την ονομασία του χωριού υπάρχουν τρεις εκδοχές.
 Κατά την πρώτη και κατά τον δάσκαλο Β. Δάρα (1) “ Όπως αναφέρει στα “Γορτυνιακά” ο Γ. Μαύρος, στις καταστάσεις του Ενετικού στρατού (1409) που υπήρχαν Έλληνες μισθοφόροι, μνημονεύονται έντεκα στρατιώτες με το όνομα Σέρβας ή Σέρβος, με πρώτο το όνομα Andrea Serva...Ευλόγως οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι το σημερινό Σέρβου πήρε το όνομα από τον πρώτο κάτοικο που λεγόταν Σέρβος”. 

Δεύτερη εκδοχή είναι αυτή του ιστοριοδίφη Ν. Παπαγεωργίου, που αναφέρει σχετικά στην ιστοσελίδα του τ.δήμου Ηραίας: “ Η ονομασία του χωριού οφείλεται στην πρώτη εποίκιση στην περιοχή του Σέρβου, ενός τσοπάνου. Το χωριό Σέρβου εμφανίζεται για πρώτη φορά κατά την απογραφή του 1461. Κατοικείτο όμως και πριν του 1440, διότι σύμφωνα με γραπτές μαρτυρίες, την εποχή εκείνη ο οικισμός Λατζέϊκα και το χωριό Λάλα κατοικείτο από Σερβαίους κτηνοτρόφους”. 

Κατά την τρίτη εκδοχή, ο Χ. Αθ. Μαραγκός (υπ/γος ε.α.) λέει ότι το όνομα του χωριού προέρχεται από την αρχαία Ελλάδα απ' ευθείας. Προέρχεται δηλαδή από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα “ερύω”, που σημαίνει, “φυλάω, παρατηρώ...κάστρο” και ταιριάζει απόλυτα με τη θέση του χωριού που είναι πραγματικά ένα παρατηρητήριο, με το μυκηναϊκού τύπου κάστρο στην περιοχή Παλαιόκαστρο. Όταν οι Ρωμαίοι κατάλαβαν την Ελλάδα τον 2ο πχ αιώνα και καθιερώθηκε η λατινική γραφή, το όνομα μεταγλωττίστηκε κατά το ερύω σε servo. Όταν δε τον 7ο αιώνα καθιερώθηκε πάλι η Ελληνική γλώσσα, το servo εξελληνίστηκε σε Σέρβο ή Σέρβου. 

 Βιβλιογραφία – σημειώσεις: 

(1)  Β. Δάρας. “Ιστορικά του Σέρβου Γορτυνίας”. Αθήνα 1988

Δείτε το παρακάτω video για το γεφύρι: