Πρόκειται για μια πέτρινη γέφυρα, που
γεφυρώνει τον ποταμό Άρδα, σε ένα στενό του φαράγγι. Απέχει 10 χιλ. από το
βουλγαρικό χωριό Ardino, στα βουνά της Ροδόπης και αποτελούσε μέρος του αρχαίου δρόμου,
που συνέδεε τις πεδινές περιοχές της Θράκης με τις ακτές του βόρειου Αιγαίου.
Χτίστηκε μεταξύ 1515 και 1518 από
τους Οθωμανούς, έχει μήκος 56 μ, μια μεγάλη καμάρα με άλλες δυο μικρότερες
εκατέρωθεν αυτής, καθώς επίσης και τρία τοξωτά με κάθετα τα πλαϊνά τους
ανακουφιστικά παράθυρα και ένα ακόμα τριγωνικό με τοξωτή την υποτείνουσά του,
αριστερά από κατάντη, προβόλους, στηθαία, μια σειρά θολίτες, ανηφορική και
καλντεριμωτή βάση, ενώ τα βάθρα του, μεσόβαθρα και ακρόβαθρα, πατάνε σε πέτρα.
 |
| Γέφυρα Διαβόλου στη Ροδόπη. (Φωτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου). |
Έχει επισκευαστεί τελευταία, και
ακόμη εκτελούνται εργασίες, με έξοδα της ΕΕ και αναμφισβήτητα πρόκειται για μια
εντυπωσιακή και πανέμορφη κατασκευή, παγκόσμιο μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς,
με πλάτος 3,5 μ. και ύψος της μεγάλης καμάρας 11,50 μέτρα.
Κατασκευαστής της είναι ο
πρωτομάστορας Dimitar από το κοντινό χωριό Nedelinο και είναι η πιο σπουδαία καμπυλωτή
γέφυρα του ποταμού Άρδα, στη Βουλγαρία. Χτίστηκε στη θέση παλιάς ρωμαϊκής
γέφυρας κατά μήκος του αρχαίου δρόμου (Εγνατία), που ένωνε τη βόρεια θρακική
πεδιάδα με το Αιγαίο.
 |
| Τα τόξα του. (Φωτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου) |
Είναι ένα από τα πολλά
«Διαβολογέφυρα» που υπάρχουν ανά την Ευρώπη. Ο λόγος που μερικοί ντόπιοι
διστάζουν και φοβούνται να διασχίσουν την γέφυρα νύχτα, έχει τις ρίζες του σε
διάφορες λαϊκές παραδόσεις.
Μια παράδοση λέει ότι η σύζυγος του
πρωτομάστορα πέθανε κατά το χτίσιμο και έτσι η σκιά της έμεινε στο γεφύρι. Μια
άλλη λέει ότι το χνάρι του διαβόλου μπορεί να βρεθεί κάπου στα βράχια.
Ενώ όλες αυτές οι παραδόσεις υπάρχουν, η γέφυρα δεν παύει να είναι μια από τις εντυπωσιακότερες και ομορφότερες στο χώρο των Βαλκανίων και η αλήθεια είναι ότι το πέρασμά της τη νύχτα δεν γίνεται και με την καλλίτερη δυνατή ψυχολογία.
 |
| Η Βάση του. (Φωτο: ΑΓΠ). |
Ενώ όλες αυτές οι παραδόσεις υπάρχουν, η γέφυρα δεν παύει να είναι μια από τις εντυπωσιακότερες και ομορφότερες στο χώρο των Βαλκανίων και η αλήθεια είναι ότι το πέρασμά της τη νύχτα δεν γίνεται και με την καλλίτερη δυνατή ψυχολογία.
Έχει κηρυχτεί πολιτιστικό μνημείο από
το 1984, είναι από τα πλέον επισκέψιμα γεφύρια της Βαλκανικής και το 1988
γυρίστηκε εδώ η βουλγαρική ταινία “Time of Violence” (Βουλ. Vreme
Razdelno).
The Dyavolski most is located 10 km from the Bulgarian town of Ardino in the Rhodope mountains and is part of the ancient road connecting the lowlands of Thrace with the north Aegean Sea coast.
Was built between 1515 and 1518 by the Ottomans and the builder was Dimitar from the nearly village of Nedelino.
The bridge, the largest and the best known of its kind in the Rhodope, is 56 m long and has three arches, but also features holes with small semi-circular arches to read water level.
It was built over a demolished Roman bridge and cuts from the steep slopes of the Rhodope mountains and was declared a culture monument in 1984.
Περισσότερα για τη γέφυρα του Διαβόλου στο παρακάτω video:
The Dyavolski most is located 10 km from the Bulgarian town of Ardino in the Rhodope mountains and is part of the ancient road connecting the lowlands of Thrace with the north Aegean Sea coast.
Was built between 1515 and 1518 by the Ottomans and the builder was Dimitar from the nearly village of Nedelino.
The bridge, the largest and the best known of its kind in the Rhodope, is 56 m long and has three arches, but also features holes with small semi-circular arches to read water level.
It was built over a demolished Roman bridge and cuts from the steep slopes of the Rhodope mountains and was declared a culture monument in 1984.
Περισσότερα για τη γέφυρα του Διαβόλου στο παρακάτω video: