Γεφύρι Βυρού στον Νέδοντα. Αλαγωνία Καλαμάτας.

   Γεφυρώνει τον ποταμό Νέδοντα, στη θέση “Βυρός”. Είναι δίτοξο, με τη δεξιά από ανάντη καμάρα να προεξέχει πάνω από την βάση της επιφάνειας του γεφυριού, που πιθανόν να σημαίνει ότι  είναι μεταγενέστερη προσθήκη ή αποτέλεσμα επέμβασης για μεγάλωμα του τόξου προκειμένου να αντέχει σε μεγαλύτερα κατεβάσματα του ποταμού.

   Το γεφύρι βρίσκεται εντός των ορίων της τοπικής κοινότητας Αρτεμισίας του δήμου Καλαμάτας και πρέπει να κατασκευάστηκε πριν το 1907 για να εξυπηρετεί κυρίως τους κατοίκους της Τσερνίτσας.

Γεφύρι Βυρού. (Φωτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου)

   Είχε καλντεριμωτή επιφάνεια, ίχνη της οποίας διακρίνονται καθαρά, στηθαία που έχουν φθαρεί σε πολλά σημεία ενώ το μεσόβαθρο και το αριστερό ακρόβαθρο, από ανάντη, πατάνε σε βράχο προσδίδοντας έτσι στερεότητα στο γεφύρι.

   Ο Ηλίας Αθανασίου Λάζαρος, ντόπιος από την Τσερνίτσα (Αρτεμισία) μας δίνει τις εξής πληροφορίες για το γεφύρι:

Η επιφάνεια διάβασης. Φωτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου.

“ Βρισκόμαστε στην κεντρική λεκάνη των πηγών του ποταμού Νέδοντα και συγκεκριμένα στο γεφύρι του Βυρού. Το γεφύρι αυτό βρίσκεται όπως και τα δύο προηγούμενα εντός των ορίων της τοπικής κοινότητας Αρτεμισίας του δήμου Καλαμάτας. Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες πρέπει να είναι το παλαιότερο γεφύρι και από το γεφύρι της Ματζίνειας και από του Αγίου Πολυκάρπου. Χτίστηκε για να εξυπηρετεί τους κατοίκους κυρίως της Τσερνίτσας, σημερινής Αρτεμισίας για να πηγαίνουν προς την Καλαμάτα και αντιστρόφως αλλά και στα σιταροχώραφά τους, που βρίσκονταν στην ευρύτερη περιοχή της Ρογκοζονίτσας. Το όνομά του το πήρε επειδή εδώ δίπλα υπήρχε μια ρουφήχτρα και ένα μέρος του νερού βυθιζόταν μέσα σε αυτή και χανότανε, γι' αυτό και την ονόμασαν την περιοχή εδώ Βυρός”.

                                                 Ξύλινο γεφύρι παλιότερης εποχής. Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου.
 

Δείτε το παρακάτω video για το γεφύρι:

 

 

Puente Nuevo-Νέα γέφυρα. Ανδαλουσία-Andalucia. Ισπανία.

  Η Puente Nuevo (νέα γέφυρα) είναι η μεγαλύτερη και νεότερη από τις τρεις γέφυρες στην πόλη  Ronda της Ανδαλουσίας, στη νότια Ισπανία, που γεφυρώνει τον ποταμό Guadalevín σ’ ένα χάσμα που φτάνει τα 120 μέτρα βάθος  και ενώνει τα δύο μέρη της πόλης.

  Η κατασκευή της γέφυρας ξεκίνησε το 1759 και ολοκληρώθηκε το 1793, χρειάστηκαν δηλαδή 34 χρόνια για να ολοκληρωθεί.  Τη γέφυρα σχεδίασε ο Jose Martin de Aldehuela και έχτισε ο Juan Antonio Diaz Machuca.

Η Νέα γέφυρα. Ronda. Ανδαλουσία.

  Πρόκειται για ένα κατασκευαστικό αριστούργημα με ένα κεντρικό ημικυκλικό τόξο, με μια σειρά θολίτες που φτάνει σε ύψος 48 μ. και πατάει σε άλλο μικρότερο ύψους 24 μέτρων. Εκατέρωθεν του κεντρικού τόξου υπάρχουν άλλα δύο μικρότερα , ημικυκλικά και με δύο σειρές θολίτες. Χτίστηκε με την χαρακτηριστική πέτρα της περιοχής που ανασύρθηκε από τον πυθμένα του φαραγγιού για να ταιριάξει απόλυτα με το περιβάλλον. Το συνολικό ύψος  φτάνει τα 98 μέτρα, το μήκος του 70 και το άνοιγμα του τόξου 14 μέτρα.

Η κεντρική καμάρα, οι δύο άλλες εκατέρωθεν αυτής και η φυλακή.

   Στοίχισε περίπου 15.000 ρεάλ  και είναι σύμβολο της πόλης Ρόντα.

  Πάνω από την κεντρική αψίδα, υπάρχει ένας θάλαμος που εξυπηρετούσε διάφορους σκοπούς, μεταξύ των οποίων και σαν φυλακή  και φέρεται να χρησιμοποιήθηκε επίσης και σαν φυλακή και θάλαμος βασανιστηρίων κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου (1936-1939) με κάποιους , όπως λέγεται, να τους πετάνε στο φαράγγι. 

 Η προηγούμενη γέφυρα, που κατασκευάστηκε το 1735, κατέρρευσε το 1741 πιθανότατα από κάποια κακοτεχνία ή το πιθανότερο λάθος κλείσιμο του τόξου, σκοτώνοντας 50 ανθρώπους .  Κατασκευαστές αυτής της πρώτης γέφυρας ήταν οι  Jose Garcia και Juan Cameho. (1)

Η Puente Nuevo από κατάντη.

 

  The Puente Nuevo (new bridge) is the largest and newest of three bridges in Ronda, southern Spain, that crosses the Guadalevín River. The bridge's construction started in 1759 and completed in 1793, taking 34 years to finish. Above the central arch, there is a chamber that served various purposes, including as a prison, and was allegedly used as a torture chamber during the Spanish Civil War. The previous bridge, constructed in 1735, collapsed in 1741, killing 50 people due to poor construction. An exhibition describing the bridge's history and construction is now located in the guard-house.

1. Τα στοιχεία, τις φωτογραφίες και το video στάλθηκαν από τον φίλο Salvatore Pernagallo. Τον ευχαριστώ.

Δείτε το παρακάτω video για τη γέφυρα:

 

Αρχαία γέφυρα στα Τριπόταμα.

   Από μαρτυρίες ιστορικών και περιηγητών φαίνεται ότι λίγα μέτρα πιο πάνω από την σημερινή γέφυρα των Τριποτάμων ή γέφυρα του Ιμπραήμ, υπήρχε αρχαία γέφυρα που συνέδεε την σημαντικότατη πόλη της περιοχής, την Ψωφίδα με την Λάμπεια, τη Λασσιώνα (Λασσιώνα = περιοχή πυκνή σε δάση και δένδρα, στο οροπέδιο της Φολόης στην Κάπελη, ερείπια της οποίας διακρίνονται στη θέση Κούτι-Παλαιόκαστρο κοντά στο χωριό Κούμανι ),  Ακρώρεια (εκτεινόταν από το οροπέδιο της Φολόης μέχρι το κάτω τμήμα του τ. δήμου Λαμπείας και ίσως να έφτανε μέχρι του δήμου Τριταίας  του νομού Αχαΐας) και άλλες περιοχές της Ηλείας.

   Φαίνεται ότι το αριστερό βάθρο είχε χτιστεί με ογκόλιθους πάχους 4 μέτρων ενώ το δεξί πατούσε σε στέρεο έδαφος, από βράχο.

   Σύμφωνα με μία απ’ αυτές «...εν τω Ερυμάνθω χειμάρρω (το Νουσαίτικο ποτάμι) ολίγον ανωτέρω (περί τα 20 μέτρα) της σημερινής καμπύλης γέφυρας κείνται καταφανέστατα τα ίχνη της αρχαίας γέφυρας. Και επί μεν της αριστερής όχθης ο αρχαίος πους αυτής είναι ολόκληρον τείχος εξ ογκολίθων ισοδομικώς εκτισμένων πάχους 4 μέτρων και ύψους  σωζομένου υπέρ το μέτρον.  Τούτο, εφ’ όσον γινώσκω, ουδείς των γραψάντων περί Ψωφίδας παρετήρησεν, εφιστώ δε την προσοχήν των αρμοδίων προς περιφρούρησιν και διαφύλαξιν του σπουδαίου τούτου σημείου, διότι ίσως ουδαμού αλλαχού υπάρχει ούτω σαφέστατον μνημείον γεφύρας εκ της κλασσικοτάτης αρχαιότητας. Αλλά και επί της απέναντι δεξιάς όχθης του ποταμού επάνω του φυσικού βράχου σώζονται ακόμη κατά χώραν λίθοι και του ετέρου ποδός της αρχαίας γέφυρας, εξ ου φαίνεται ότι ο μεν εκ δεξιών πους αυτής  εστηρίζετο επί του νυν υπάρχοντος ασαλεύτου βράχου, ο δ’ εξ αριστερών επί του πετρώδους εδάφους». (1)

Πιθανότατα τα ίχνη της αρχαίας γέφυρας. Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου.

 

1.     Γεωργίου Παπανδρέου Δ.Φ. Γυμνασιάρχου «Ιστορία των Καλαβρύτων» 1928. Β’ έκδοση  από την Κοινοφελή Δημοτική Επιχείρηση Πολιτιστικής και Κοινωνικής Ανάπτυξης και Ποιότητα Ζωής Δήμου Καλαβρύτων (ΔΕΠΑΠΟΖ) Καλάβρυτα 2011 σελ.81.