Το Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου (ΑΓΠ)
και η
βιοτεχνία αργυροχρυσοχοίας
Ευστράτιος Χατζηγεωργιάδης
Παρνασού 2 - Αθήνα
e-mail: ef.hatzigeo@gmail.com
τηλ: 211.4143.428
σας εύχονται
Καλές γιορτές
Καλή χρονιά
με Υγεία και Χαρά.
Η μηνιαία περιφερειακή εφημερίδα "ΩΡΑ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ" στην έκδοσή της του Νοεμβρίου 2024 φιλοξένησε άρθρο μου με τον τίτλο "Οδοιπορικό σε γεφύρια των Καλαβρύτων".
Ευχαριστώ την ψυχή της εφημερίδας Νίκο Κυριαζή για την φιλοξενία και τη δυνατότητα παρουσίασης ενός μόνο κομματιού του πλούσιου πολιτιστικού πλούτου της περιοχής, της λαϊκής μας γεφυροποιίας.
2010 Καλογερικό στους Κήπους. Ζαγόρι.
Η γέφυρα Bratit, πολιτιστικό μνημείο προστατευόμενη από το κράτος, λειτουργεί ακόμα και σήμερα στον δήμο Brataj, στο χωριό με αυτό το όνομα δίπλα στον ποταμό Shushicë, περίπου 48 χλμ. από την πόλη της Αυλώνας και χρονολογείται από τον 16ο αιώνα. Έχει χαρακτηρισθεί πολιτιστικό μνημείο από το 1948 και συνδέει το χωριό Brataj με την πεδιάδα Brate και Smokthinen.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η κατασκευή του και κυρίως η καμπύλη της επιφάνειας διάβασης και η αντοχή του υλικού της γέφυρας. Είναι ένα από τα ιδιαίτερα πολιτιστικά μνημεία, που μετά από 6 αιώνες ζωής, βρίσκεται ακόμη σε λειτουργία εξυπηρετώντας τους κατοίκους της περιοχής και τους περιηγητές.
Η επίπεδη και καμπυλοειδή άποψη του γεφυριού. Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου.
Η γέφυρα Bratit αποτελείται από μία κύρια ημικυκλική και μεγαλύτερη καμάρα που τα βάθρα της πατάτε σε στέρεο βράχο και κάτω περνάει το ποτάμι, ενώ άλλα δύο μικρότερα ημικυκλικά με κάθετα τα πλαϊνά τους τόξα εκατέρωθεν αυτής, που λειτουργούν σαν ανακουφιστικά παράθυρα όταν τα νερά φουσκώνουν τη χειμερινή περίοδο.
Η γέφυρα Bratit στέκεται στη θέση αυτή εδώ και 6 αιώνες και ένα πλήρες προφίλ της γέφυρας Bratit είδαμε στην ταινία «November the second».
Συνδέει τις δύο πλευρές του ποταμού Shushicë, που έχει μήκος 76 χιλιόμετρα, με τον παλιό δρόμο του Karvaneve και αυτόν της Rrëza. Έχει ύψος πάνω από 9 και μήκος περίπου 30 μέτρα.
Φτάνουμε στην γέφυρα κατηφορίζοντας από το χωριό Brataj προς το ποτάμι.
Το γεφύρι είναι χτισμένο με τέτοιο τρόπο στις γωνίες και τα στηρίγματα ώστε να αντέχει στα μεγάλα κατεβάσματα του ποταμού, που σε πολλές περιπτώσεις περνάνε από πάνω του.
Έχει καμπυλοειδές σχήμα και το μεγαλύτερο από ανάντη ανακουφιστικό παράθυρο ακουμπά και εν πολλοίς επικαλύπτεται από έναν τεραστίων διαστάσεων βράχο. Η επιφάνεια διάβασης είναι επίπεδη και καλντεριμωτή, έχει στηθαία και μια σειρά καμαρολίθια στο κεντρικό τόξο και τα ανακουφιστικά παράθυρα.
Με τον φίλο Nusret Latifi. Φώτο: Α.Γ.Π.
Ο φίλος Nusret latifi μας λέει για το γεφύρι αυτό: «Γεια σας. Βρισκόμαστε σε μια από τις πιο όμορφες γέφυρες. Είναι η γέφυρα του Brataj. Είναι χτισμένη επί του ποταμού Shushica. Αποτελούσε μέρος του ευρύτερου δικτύου, της διαδρομής των καραβανιών, που συνέδεε τις κοιλάδες Shushica και Vjosa. Χτίστηκε τον 18ο αιώνα. Δεν υπάρχουν πληροφορίες για τον πρωτομάστορα, αλλά ας χαρούμε βλέποντας αυτό το γεφύρι. Ευχαριστώ.»
Ιταλοί στρατιώτες διασχίζουν το γεφύρι στον πόλεμο του '40.
 |
| Ο Nusret Latifi πάνω στο γεφύρι. |
Βρίσκεται στην περιοχή Τσίπα, του Νέου Οιτύλου στο δήμο Ανατολικής Μάνης και ενώνει το Νέο Οίτυλο με το Λιμένι.
 | |
| Από ανάντη. Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου. | |
 |
| Οι τσιμεντένιες παρεμβάσεις στα βάθρα. Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου. |
Ο ντόπιος Νίκος Διακουμάκος, από τη Χαριά Αρεόπολης, μας λέει για το γεφύρι αυτό:
 |
| Μετρώντας το από την επιφάνεια διάβασης. Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου. |
Από κατάντη. Φώτο: Α.Γ.Π.
Γιατί η μεγάλη διακίνηση γινόταν απέναντι από το Καραβοστάσι, που σταματάγανε τα καΐκια και τα εμπορεύματα κάπου να πάνε, να κινηθούνε προς τα βουνά, προς τα χωριά, δεν είχαμε με κάποιο άλλο μέσον, τα μουλάρια, οπότε έπρεπε να συγκεντρωθούμε και να δουλέψουμε. Όλος ο κόσμος μ’ αυτό ασχολούτανε, με τους δρόμους, με το πως θα είναι πιο άνετα η διακίνηση, γενικά με οτιδήποτε είχε σχέση με τη ζωή.»
 |
| Με τον Νίκο Διακουμάκο. Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου. |
Δείτε το παρακάτω βίντεο για το γεφύρι: