Δελτίο τύπου από δήμο Κορινθίων για το γεφύρι στον Άσσο

~    Από το Δήμο Κορινθίων πήραμε το παρακάτω δελτίο τύπου:

                                                                                                                         Κόρινθος  28 / 01/ 2013

                                                                                                       

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ

ΔΗΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΩΝ

Γραφείο Τύπου

Κολιάτσου 32, 20 100  ΚΟΡΙΝΘΟΣ

Τηλ.:27413-61000

Fax: 27410-71700

       

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΕΓΚΡΙΘΗΚΕ Η ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ & ΑΝΑΔΕΙΞΗ

 ΤΗΣ ΓΕΦΥΡΑΣ  ΣΤΟ ΡΑΧΙΑΝΙ

Εγκρίθηκε η  αποκατάσταση της Ενετικής Γέφυρας στο χείμαρρο Ράχιανι, που βρίσκεται στα όρια της Δημοτικής Ενότητας  του Άσσου-Λεχαίου, την οποία είχε δρομολογήσει ο τότε Δήμαρχος Άσσου-Λεχαίου και νυν αντιδήμαρχος του Δήμου Κορινθίων  Χαράλαμπος Καμπούρης.

Οι διαδικασίες για την ένταξή της ξεκίνησαν το 1995   από τον αείμνηστο Πρόεδρο  της τότε Κοινότητας Κακιζή Βασίλειο και ολοκληρώθηκαν το 2009 επί δημαρχίας  Χαράλαμπου Καμπούρη.  Την προηγούμενη εβδομάδα, το Κ.Α.Σ. (Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο), ενέταξε  για χρηματοδότηση το έργο αποκατάστασης και ανάδειξης της  Γέφυρας, η οποία αποτελεί ένα μοναδικό μνημείο ομορφιάς και ιστορικής μνήμης τόσο για τον Δήμο Κορινθίων όσο και για την ευρύτερη περιοχή.

Η μελέτη για την ανάδειξη και προστασία της Γέφυρας εκπονήθηκε από το αρχιτεκτονικό γραφείο  των συνεργατών Ρούσσου- Πετράκου - Σταυροπούλου, τους οποίους ευχαριστεί η Δημοτική Αρχή για την πολύτιμη και ουσιαστική βοήθεια τους, τον κ. Σιδηρόπουλο για την άψογη συνεργασία,  καθώς και σε όσους συνετέλεσαν για να δρομολογηθούν οι εργασίες ολοκλήρωσης των απαιτουμένων έργων  των 27 μέτρων μήκους και 8,5 μέτρων  ύψους, ιστορικής  Ενετικής Γέφυρας,  στο χείμαρρο Ράχιανη, που βρίσκεται στα όρια του Άσσου, της Δημοτικής Ενότητας Άσσου-Λεχαίου του Καλλικρατικού Δήμου Κορινθίων.

Ιστορικά μπορούμε να αναφέρουμε ότι η γέφυρα υδραγωγείου βρίσκεται στη κοίτη του Λογγοπόταμου και η κατασκευή της χρονολογείται στο 1687-1715, στην περίοδο της Ενετοκρατίας. Πρόκειται για κτίσμα μεγάλων διαστάσεων, του οποίου μόνο  το κεντρικό  τμήμα σώζεται σε καλή κατάσταση. Αποτελείται στο πρώτο επίπεδο από μια μεγάλη καμάρα και ισχυρά πλευρικά τοιχώματα. Πάνω ακριβώς από την καμάρα υπάρχει μια σειρά από επτά στενές ημικυκλικές καμάρες. Η τοξοστοιχία αυτή πλαισιωνόταν από δύο μικρότερες καμάρες από τις οποίες σήμερα σώζεται μόνο η δυτική. Η κατασκευή της γέφυρας είναι εξαιρετικά  επιμελημένη, γεγονός που μαρτυρά πολύ υψηλό επίπεδο τεχνικών γνώσεων, παρουσιάζει μεγάλο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον και έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο. Στην περιοχή, ιδιαίτερα την άνοιξη και το καλοκαίρι, υπάρχει ποικιλία σπάνιων λουλουδιών και φυτών,  καταφύγιο  άγριας πανίδας που συνθέτει μια μαγευτική εικόνα και ένα θέλγητρο επιστροφής σε άλλες εποχές, μέσα από την μαγεία της φύσης.

Με χαρά και ικανοποίηση χαιρετίζουμε την πρωτοβουλία αυτή του Δήμου Κορινθίων, του τότε Δημάρχου Άσσου-Λεχαίου και νυν αντιδημάρχου Κορινθίων Χαράλαμπου Καμπούρη και όλων όσων συνέβαλαν στο να φτάσουμε σ' αυτό το σημείο, την ανάδειξη δηλαδή ενός σπουδαίου πολιτιστικού μνημείου της περιοχής, όπως είναι η αποκατάσταση της ενετικής Γέφυρας στο χείμαρρο Ράχιανι.

Αξίζουν συγχαρητήρια στους αιρετούς της περιοχής και τους συνεργάτες τους για την πρωτοβουλίας τους αυτή, που δείχνει το σεβασμό τους στην βαριά πολιτιστική μας κληρονομιά και την προσήλωσή τους στην ανάδειξη μιας άλλης τεχνοτροπίας, παλιάς και ένδοξης εποχής.

Μακάρι το παράδειγμά τους να ακολουθήσουν και άλλοι αιρετοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Παραθέτουμε επίσης και το σχετικό δημοσίευμα της 24/01/2013 της "Καθημερινής":

 

Και το σχετικό δημοσίευμα του Βήματος, επίσης, της 23/1/2013:

Θερμού Μαρία  

Σώζεται το ενετικό γεφύρι στον Ασσο Κορινθίας

Ξεκινά το έργο αποκατάστασής του έπειτα και από έγκριση του ΚΑΣ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  23/01/2013 17:04

Λίθινη, πολύτοξη και με μήκος περί τα 27 μέτρα, κατασκευασμένη κατά την περίοδο της Β΄ Ενετοκρατίας (1687 - 1715) στην Πελοπόννησο η γέφυρα-υδραγωγείο κοντά στο χωριό Ασσος της Κορίνθου πρόκειται επιτέλους να αποκατασταθεί και να γλιτώσει από την απειλούμενη κατάρρευση. Διότι, παρά το γεγονός, ότι είναι κηρυγμένο ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το 1995 λόγω των εξαιρετικών χαρακτηριστικών της αλλά και της εποχής που κτίσθηκε, είχε αφεθεί στην τύχη της ελλείψει χρημάτων.
Ηδη όμως γίνεται το πρώτο βήμα χάρη στην Δημοτική Ενότητα Ασσου-Λεχαίου Κορινθίας, η οποία χρηματοδότησε τη μελέτη αποκατάστασης της ενετικής γέφυρας, που είναι κόσμημα της περιοχής και το έργο πρόκειται να υλοποιηθεί, αφού εγκρίθηκε και από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο. Τη μελέτη συνέταξε το γραφείο αρχιτεκτονικών μελετών Ελένης Ρούσσου με συνεργάτες, τους Ιωάννη Σταυρόπουλο και Κωνσταντίνο Πετράκο.
Η γέφυρα βρίσκεται πάνω από τον χείμαρρο Ράχιανι ή Λογγοπόταμο, ο οποίος διασχίζει την κοιλάδα των Κλεωνών και εκβάλλει στον Κορινθιακό κόλπο. Οπως ανέφερε στο ΚΑΣ ο αν. προϊστάμενος της Διεύθυνσης Αναστήλωσης Βυζαντινών Μεταβυζαντινών Μνημείων Θέμης Βλαχούλης η γέφυρα, με ύψος 8,50 μέτρα αναπτύσσεται σε δύο διαζώματα.
Στο πρώτο - το κάτω - υπάρχει ένα μεγάλων διαστάσεων τόξο που καταλήγει, ένθεν και ένθεν, σε δύο ακρόβαθρα, τα οποία είναι τοποθετημένα μέσα στην κοίτη του χειμάρρου και σε απόσταση από τις όχθες. Στα ακρόβαθρα μάλιστα διακρίνονται ακόμη οι διαμπερείς οπές στήριξης των ξύλινων ικριωμάτων, που είχαν χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή της.
Το δεύτερο διάζωμα - το άνω - είναι μία τοξωτή πεσσοστοιχία που διατηρεί και ένα τόξο στη μία πλευρά, καθώς το δεύτερο της άλλης καταστράφηκε πρόσφατα έπειτα από ανθρώπινη παρέμβαση. Στη θέση του, έχει κατασκευαστεί σήμερα από οπλισμένο σκυρόδεμα που στηρίζεται στη γέφυρα. Πάνω από το δεύτερο διάζωμα εξάλλου, διαμορφώνεται το επίπεδο τμήμα του υδραύλακα.


Όπως και το αντίστοιχο της Ελευθεροτυπίας της 24/1/2013:

Άρθρα:

Έντυπη Έκδοση Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

Σώζεται και το γεφύρι του Ασσου

Της Ν. ΚΟΝΤΡΑΡΟΥ-ΡΑΣΣΙΑ

Δεν είναι το πρώτο πέτρινο γεφύρι που έχει αφεθεί στη μοίρα του και καταρρέει. Μόνο που η ενετική τοξωτή γέφυρα του Ασσου, που ακόμη στέκει όρθια και σε καλή σχετικά κατάσταση, προκάλεσε το ενδιαφέρον της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, κάτι όχι και τόσο σύνηθες.

Ο Δήμος Ασσου-Λεχαίου Κορινθίας ανέλαβε την πρωτοβουλία, καθώς το κράτος αδυνατεί να φτάσει παντού όπου χρειάζονται έργα προστασίας, και ανέθεσε τη σχετική μελέτη ανάδειξης της γέφυρας στο γραφείο της αρχιτέκτονος Ελένης Ρούσσου.
Η μελέτη που εκπονήθηκε από την κ. Ρούσσου και τους συνεργάτες της, Ιωάννη Σταυρόπουλο και Κωνσταντίνο Πετράκο, παρουσιάστηκε προχθές στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο από τον προϊστάμενο της Διεύθυνσης Βυζαντινών Μνημείων, Θέμη Βλαχούλη, και εγκρίθηκε προκειμένου να μπει σε ένα δρόμο υλοποίησης. Ετσι, ένα πραγματικό κόσμημα αρχιτεκτονικής, χαρακτηρισμένο από το 1995 ως ιστορικό διατηρητέο, θα πάψει να χάνει κομμάτια και να απαξιώνεται. Είναι, άλλωστε, και ένα από τα αξιοθέατα της περιοχής.
Η γέφυρα αυτή, που λειτουργούσε ως υδραγωγείο, κτίστηκε κατά τη Β' Ενετοκρατία (1687-1715), σε μια περίοδο με έντονη οικοδομική δραστηριότητα στην Πελοπόννησο. Βρίσκεται κοντά στο χωριό Ασσος, περίπου 12 χλμ. από την πόλη της Κορίνθου, πάνω στην παλαιά εθνική οδό Κορίνθου-Πατρών. Γεφυρώνει το χείμαρρο Ράχιανι ή Λογγοπόταμο, ο οποίος διασχίζει την κοιλάδα των Κλεωνών και εκβάλλει στον Κορινθιακό Κόλπο.
Πρόκειται για μια λίθινη πολύτοξη γέφυρα υδραγωγείου, μεγάλων διαστάσεων, που αναπτύσσεται σε δύο διαζώματα, είπε ο κ. Βλαχούλης. Η κατασκευή της χαρακτηρίζεται καλή. Εχει ύψος περίπου 8,50 μέτρα, μήκος 27 μέτρα και πλάτος υδραύλακα 2 μέτρα. Στο πρώτο διάζωμα η υδατογέφυρα αποτελείται από ένα μεγάλων διαστάσεων τόξο που βαίνει σε δύο ακρόβαθρα, τα οποία τοποθετούνται σε απόσταση από την όχθη και μέσα στην κοίτη του χειμάρρου.
Τόσο η εξωτερική παρειά της λιθοδομής των ακροβάθρων όσο και οι θολίτες του κεντρικού τόξου είναι κατασκευασμένα από καλά λαξευμένους πώρινους δομόλιθους. Το ενδιαφέρον είναι ότι σώζονται στα ακρόβαθρα οι οπές στήριξης των ξύλινων ικριωμάτων που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή της.
Το δεύτερο διάζωμα αποτελείται από μια τοξωτή πεσσοστοιχία και από ένα τόξο στα δυτικά. Αρχικά υπήρχαν δύο τόξα που πλαισίωναν την πεσσοστοιχία. Το σωζόμενο στα δυτικά τόξο ανήκει σε μια δεύτερη οικοδομική φάση, ενώ το ανατολικό έχει πρόσφατα καταστραφεί ύστερα από ανθρώπινη παρέμβαση και στη θέση του έχει κατασκευαστεί σήμερα υδραύλακας από οπλισμένο σκυρόδεμα, που στηρίζεται στη γέφυρα.




~  Από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Καραβά λάβαμε την παρακάτω επιστολή:



ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΡΑΒΑ

www.e-karavas.gr

             EΠΙΣΤΟΛΗ

Προς:   κ. Θοδωρή Χαμάκο, Γενικό Γραμματέα Κέντρου Μελέτης Πέτρινων Γεφυριών (ΚΕΜΕΠΕΓ), Ιδρυτή Αρχείου Γεφυριών Πελοποννήσου (ΑΓΠ)

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                       Καραβάς, 11/6/2012

Κύριε Γενικέ Γραμματέα,

Με χαρά διαβάσαμε την επιστολή σας σχετικά με το «Γεφύρι του Κόπανου» και υποδεχτήκαμε την συμπαράστασή σας προς την προσπάθεια που καταβάλει ο Σύλλογός μας για την ανάδειξή του.

Το «Γεφύρι του Κόπανου», το οποίο γεωγραφικά βρίσκεται στις όχθες του Ευρώτα στα χωριά Καραβάς και Κλαδάς, υπήρξε η σπουδαιότερη γέφυρα του ιστορικού μας ποταμού από τα μέσα του 18ου έως και την αρχή του 20ου αιώνα. Υπήρξε σπουδαίο για την τεχνοτροπία του, τη λειτουργικότητά του, την ιστορία του και τους λαϊκούς θρύλους που αναπτύχθηκαν γύρω από αυτό. Για το Σύλλογό μας, πέραν τούτων, έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία μιας και αποτελεί το έμβλημα του Πολιτιστικού Συλλόγου Καραβά από ιδρύσεώς του.

Δυστυχώς, σήμερα έχουν απομείνει μονάχα ελάχιστα κατάλοιπα του ιστορικού αυτού γεφυριού στις όχθες του ποταμού, τα οποία είναι καλυμμένα από πυκνή βλάστηση, αφού κανένας φορέας μέχρι σήμερα δεν έχει ασχοληθεί ενεργά με τη διάσωση και ανάδειξή του.

Για το λόγο αυτό, πρόσφατα αποστείλαμε επιστολή προς όλους τους τοπικούς φορείς με θέμα την ανάδειξη των καταλοίπων του συγκεκριμένου γεφυριού, στην οποία ανταποκρίθηκαν ο Δήμος Σπάρτης και το Ν.Π.Δ.Δ. Αθλητισμού, Πολιτισμού και Περιβάλοντος του Δήμου, ο Βουλευτής Λακωνίας κ. Αθ. Δαβάκης, ο οποίος διατελεί Τομεάρχης Πολιτισμού του κόμματός του, καθώς και άλλοι υποψήφιοι των περασμένων και προσεχών εθνικών εκλογών.

Στο άμεσο μέλλον το Δ.Σ. του Συλλόγου μας υπολογίζει να προγραμματιστεί μία συνάντηση με όλους τους φορείς που εκδήλωσαν ενδιαφέρων για την ανάδειξη του «Γεφυριού του Κόπανου», ώστε να σχεδιάσουμε μαζί τις δράσεις υλοποίησης του σκοπού αυτού. Θεωρείται αυτονόητο πως θα σας ενημερώσουμε ώστε να παρευρεθείτε και να συμμετάσχετε στην επικείμενη συνάντηση.

Στην προσπάθεια που καταβάλουμε για ανάδειξη του ιστορικού «Γεφυριού του Κόπανου», χαιρόμαστε ιδιαίτερα που θα έχουμε και εσάς έναν επιπλέον σύμμαχο. Σύμμαχο με εμπειρία και γνώσεις για τα πέτρινα γεφύρια.
                                                         Με εκτίμηση
                                                     Νίκος Ι. Καρμοίρης
                                                     Πρόεδρος Πολιτιστικού Συλλόγου Καραβά
                                                     Φοιτητής Τμήματος ΊστορίαςΑρχαιολογίας ΕΚΠΑ



~ Μια νέα Πολιτιστική Πρωτοβουλία Πολιτών

Μια ακόμη πρωτοβουλία πολιτών, τα ΑΝΘΗ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ, κάνουν δυναμική εμφάνιση στα πολιτιστικά δρώμενα της χώρας και που σαν στόχο έχει την ανάδειξη του έργου των Λαγκαδινών μαστόρων και τη συμβολή τους στην διαμόρφωση της λαϊκής μας αρχιτεκτονικής.

Όπως λένε ...η «ανακάλυψη» των δρόμων και των τόπων της μαστοριάς εντάσσεται στην ολιστική προσέγγιση του έργου των μαστόρων που περιλαμβάνει την ιστορική, την αρχιτεκτονική και την ανθρωπολογική πλευρά. Η πρωτοβουλία μας σκοπεύει να απαντήσει στην αναγκαιότητα ανίχνευσης, χωρικού εντοπισμού, ανάλυσης και την ερμηνείας του φαινομένου της εποχικής μετανάστευσης των συνεργείων (μπουλουκιών) Λαγκαδινών Μαστόρων για την οικοδόμηση τεχνικών έργων, δημόσιων έργων και ιδιωτικών κατοικιών. Στόχος της προσπάθειας αυτής που βρίσκεται στην αρχική φάση της υλοποίησής της είναι η καταγραφή, αποτίμηση και αξιολόγηση του υπάρχοντος έγγραφου υλικού, των μαρτυριών τοπικών κοινωνιών και  μαστόρων και κυρίως των χτισμένων παραδειγμάτων της τέχνης της πέτρας στη γεωγραφική περιοχή της Πελοποννήσου και η χαρτογράφηση των «Δρόμων της τέχνης της Πέτρας» ως πολιτισμικού φαινομένου από την προβιομηχανική εποχή μέχρι σήμερα. Σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο σκοπεύουμε στην κατάθεση προτάσεων συντήρησης, ανάδειξης και αξιοποίησης σημαντικών –επιλεγμένων από ειδικές επιτροπές αρμόδιων επιστημόνων- έργων δημόσιας αρχιτεκτονικής (σχολεία, γεφύρια, σανατόρια, εκκλησίες κτλ) μέσω της ένταξή τους σε ευρωπαϊκά προγράμματα, σε συνεργασία με την Περιφέρεια και άλλους φορείς.....

....Η όλη προσπάθειά μας βασίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στον εθελοντισμό. Τα λειτουργικά μας έξοδα καλύπτονται από τις συνδρομές των μελών, ενώ οι πρώτες χορηγίες αξιοποιούνται για την εκτέλεση των αρχικών βημάτων στις δράσεις που προαναφέρθηκαν. Η συνεργασία με φορείς όπως τα Γενικά Αρχεία του Κράτους, οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα και διάφοροι ιδιωτικοί φορείς, σε συνδυασμό με την απόλυτα διαφανή και λιτή οικονομική λειτουργία, μας έχουν επιτρέψει να επιβιώνουμε και να προχωρούμε σ' αυτό το πολύ δύσκολο οικονομικό τοπίο. 

   Στα πλαίσια της συμπλήρωσης του πρώτου χρόνου ζωής τους, μας έστειλαν την παρακάτω πρόσκληση:

  Ευχόμαστε καλή επιτυχία στο δύσκολο αλλά ωραίο έργο τους και δηλώνουμε ότι σαν Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου (ΑΓΠ) αλλά και σαν Κέντρο Μελέτης Πέτρινων Γεφυριών (ΚΕΜΕΠΕΓ) θα είμαστε συνοδοιπόροι στην κάθε τους προσπάθεια.

 

~   Από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Καραβά Σπάρτης λάβαμε την παρακάτω επιστολή:

 

   Η διατήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, συγκριτικό πλεονέκτημα ανέκαθεν της χώρας μας,  από τις προσπάθειες κάθε γενιάς να την ανακαλύψει, να την ερμηνεύσει και να την παραδώσει κατά το δυνατόν αλώβητη στους επόμενους,  είναι βαθειά ριζωμένη στον τόπο μας και για τούτο η προστασία της είναι ή πρέπει να είναι τοπική, περιφερειακή και εθνική ευθύνη.

   Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Καραβά, έχοντας αντιληφθεί απόλυτα την σημασία του όρου, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της διατήρησης και της γνωστοποίησης της κληρονομιάς αυτής του τόπου του, με τις προσπάθειες ανάδειξης  ενός από τα σπουδαιότερα νεώτερα μνημεία του Ευρώτα, του γεφυριού του Κόπανου.

   Είναι γενικά αποδεκτό ότι αν θέλουμε να επιβιώσουμε ως λαός στη γειτονιά μας, την Ευρώπη και τον κόσμο θα πρέπει να προστατεύουμε και να αναδεικνύουμε συνεχώς τον πολιτισμό μας, όχι σαν πολυτέλεια αλλά σαν αναγκαιότητα.

   Για το λόγο αυτό, ενώνουμε και εμείς τη φωνή μας  με αυτή των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, του Προέδρου Νίκου Καρμοίρη και των κατοίκων της περιοχής για την ανάδειξη του ιστορικού γεφυριού του Κόπανου στον Ευρώτα, που πρώτα και πάνω απ’ όλα και σαν δεύτερο βήμα, μετά τον καθαρισμό του από τους φίλους και τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου και την σχετική Ημερίδα στην Σπάρτη στις  7 Νοεμβρίου 2015, πρέπει να αποκτήσει προσβασιμότητα για να είναι εύκολη η επισκεψιμότητά του.

   Και το αυτονόητο αυτό καθήκον ανήκει στην επίσημη Πολιτεία.

Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου.