Νερογέφυρο στη θέση "Βουλωμένο". Αιγιαλεία.

 Βρίσκεται στη θέση “Βουλωμένο”, του δημοτικού διαμερίσματος Μελισσίων, του δήμου Αιγιαλείας.

Αποτελείται από τρία ημικυκλικά ισομεγέθη τόξα, με μια σειρά από θολίτες, με στενή επιφάνεια διάβασης, που όσο αναπτύσσεται προς  τα κάτω αυξάνεται το πλάτος του και πάνω του διακρίνονται ίχνη του νεραύλακου.

Πιθανόν να κατασκευάστηκε στο τέλος του 19ου ή τις αρχές του 20ού αιώνα από Ιταλούς μαστόρους που κατασκεύαζαν τη σιδηροδρομική γραμμή.

Κατασκευάστηκε για το πότισμα των χωραφιών της περιοχής “Βουλωμένο”.

                    Το νερογέφυρο από κατάντη. (Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου).

 Η βάση επιφάνειας ξεκινάει από τα 1,30 μ. Και στη βάση του καταλήγει στα 2,20 μ.

Οι διαστάσεις του είναι:

Άνοιγμα καμάρας: 3 μ.

Ύψος: 2.40 μ.

Πλάτος: 1,30 μέχρι 2,20 μ. στη βάση

Μήκος: 31 μ.

Μήκος καμαρολιθιού: 0.35 μ.

  Με το Γιώργο Γιαννόπουλο από τα Μελίσσια. (Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου).

Δείτε το παρακάτω video για το νερογέφυρο στη θέση "Βουλωμένο". 

 

Γεφύρι στο Λεόντιο.

  Με οδηγό τον ντόπιο Νίκο Ψαράκο, από τους Λαπαναγούς του δήμου Καλαβρύτων, φτάσαμε στο γεφύρι, κάτω από το χωριό Λεόντιο του δήμου Ερυμάνθου.

 

Το πανέμορφο, πέτρινο και σχεδόν ερειπωμένο χωριό Λαπαναγοί. (Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου).

 

Το συναντάμε στη θέση “Φρατζέϊκα”, επί του ποταμού του Λεοντίου που έρχεται από το Παναχαϊκό όρος. Xτίστηκε, άγνωστο πότε και από ποιον πρωτομάστορα, για να εξυπηρετήσει τους ντόπιους στην επικοινωνία τους με τα άλλα χωριά.

   Λόγω του οξυκόρυφου τόξου του και άλλων χαρακτηριστικών, πιστεύεται ότι είναι κατασκευή της Οθωμανικής περιόδου και πιθανότατα οι χτίστες του ήσαν οι περίφημοι Λαγκαδινοί μαστόροι της πέτρας,  χωρίς όμως αυτό να είναι διασταυρωμένο.

   Είναι μονότοξο, οξυκόρυφο, με κροκαλωτή και ανηφορική επιφάνεια διάβασης, μια σειρά θολίτες και ίχνη στηθαίων πάνω του. 

  Όπως μας μετέφερε ο ντόπιος, αρχιτέκτονας από το διπλανό χωριό Καρούσι Γρηγόρης Κουτρόπουλος, κάποιοι κάτοικοι από το κοντινό χωριό Μικρός Ποντιάς τον πληροφόρησαν ότι παλιότερα το γεφύρι είχε δύο τόξα. Άγνωστο πότε και πως καταστράφηκε το τόξο αυτό από την όλη κατασκευή.

  Βρίσκεται 30 μέτρα έξω από την τωρινή κοίτη του ποταμιού, αριστερά από ανάντη όταν ο ρους του ποταμού άλλαξε πριν αρκετά χρόνια.

Οι διαστάσεις του είναι:

Άνοιγμα καμάρας: 5,80 μ.

Ύψος:  2,55 μ.

Πλάτος: 2,60 μ.

Μήκος:  14 μ.

Μήκος καμαρολιθιού: 0,65 μ.

Ύψος στηθαίου: 0,10 μ.

  Το γεφύρι από ανάντη. (Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου).

 Στην περιοχή του γεφυριού, λίγο πιο πάνω, υπάρχει οι περιοχή ¨Σκοτωμένοι”, όπου κατά τον καταστροφικό για τη χώρα εμφύλιο πόλεμο, χάθηκαν Ελληνικές ζωές από  Έλληνες. Μία ακόμη οδυνηρή πλευρά της πρόσφατης ιστορίας μας.

 

 Το τόξο. (Φώτο: Αρχείο   Γεφυριών Πελοποννήσου).

 

Λίγο πιο κάτω, 500 μέτρα, το Λεονταίϊκο ποτάμι ενώνεται με αυτό που έρχεται από το χωριό Δεμέστιχα (Δεμεστιχαίϊκο ποτάμι) και περίπου χίλια μέτρα πιο κάτω χύνονται στον κυρίως Σελινούντα που έρχεται από τον Ερύμανθο, στη θέση “Λογγές”.

Το Λεόντιο κρατάει την παλιά ονομασία της αρχαίας πόλης που υπήρχε εκεί, ενώ η παλιά του ονομασία ήταν Γουρζούμισσα ή Γουρζούμισα.

   Tο Λεόντιο είναι γνωστό για την ονομαστή ομώνυμη μάχη στις 14 Ιουλίου 1943, όταν ένα αντάρτικο τμήμα του ΕΛΑΣ, με καπετάνιο τον Γέρο-Μίχο, διέλυσε στην ουσία το 3ο σύνταγμα της ιταλικής μεραρχίας Πιεμόντε, υπό τον ταγματάρχη Γκασπάρο, όταν οι Ιταλοί ερχόμενοι από την Ρακίτα ήθελαν να κάψουν το χωριό.

Η κροκαλωτή και ανηφορική επιφάνεια διάβασης. (Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου).

 

 

 Οι ζημιές στην επιφάνεια διάβασης. 

(Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου). 

 

 

 

Δείτε το παρακάτω video για το γεφύρι στο Λεόντιο: