Καλωσόρισμα ΑΓΠ

....της Πέτρας και του Νερού

Πέτρα και νερό!
Δύο υλικά, που συναντά κανείς σε αφθονία στην Ελληνική γη.
Πέτρα και νερό!
Δύο στοιχεία, που καθημερινά συναντάμε στη ζωή μας.
Πέτρα και νερό!
Με τη δική του μεταφορική σημασία το καθένα.
Πέτρα και νερό!
Σταυραδέρφια της Μάνας φύσης.

διαδρομές.... 
Η  πέτρα που φανερώνει τις δυσκολίες που περνάμε, μαρτυρά το χρόνο και τις αναμνήσεις, την ανάγκη, την ιστορία.
Το νερό που οδηγεί στη λύτρωση, που δείχνει δρόμους και χαράζει πορεία.
Το ένα συμπληρώνει το άλλο.
Το ένα αποζητά τη βοήθεια του άλλου.
Το ένα σφιχταγκαλιάζει το άλλο.

της φύσης τα καμώματα....
Πολλές φορές "κονταροχτυπιούνται" μεταξύ τους. Μα πάντα νικητής βγαίνει το νερό!
Έτσι, το νερό τρέχει και σμιλεύει την πέτρα φτιάχνοντας κάποτε-κάποτε απαράμιλλα έργα τέχνης.
Στο πέρασμά του από την πέτρα, "γεννά" σπήλαια, φαράγγια, καταβόθρες, βάραθρα, γεφύρια, περίτεχνα σχέδια.

δημιουργήματα....
Κάποιες φορές, είναι ο άνθρωπος, που χρησιμοποίησε την πέτρα για να δαμάσει το νερό.
Και το κατόρθωσε.
Έστησε πέτρινα γεφύρια, ακονίζοντας με τη σειρά του την πέτρα, για να διαβεί το ορμητικό ρέμα.
Γεφύρια, που ακουμπάνε πάνω σε πολλά πόδια.
Δύο, τρία, τέσσερα ή και περισσότερα, για να δρασκελίσει το νερό ενώνοντας τους τόπους.
Και τους ανθρώπους. Και τον κόσμο.
Έτσι, ο άνθρωπος εκμεταλλεύτηκε όλες τις δυνατότητες, που η φύση παρέχει απλόχερα.
Απλόχερα και εμείς εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας σ' αυτούς τους δουλευτάδες, που φτιάξανε γεφύρια με αντοχή και ομορφιά. Σμίξανε χωριά και τάφεραν σε επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο.

μνήμες....αναφορές....βιώματα.... 
 Στη διαδρομή του χρόνου, μέσα από απάνθρωπες και βέβηλες συμπεριφορές αλλά και φυσικές καταστροφές, έφτασαν στις μέρες μας όπως έφτασαν!
 Τα θαυμαστά αυτά έργα της λαϊκής μας γεφυροποιίας πρέπει να παραδοθούν αλώβητα και με σεβασμό, στη μνήμη και τον θαυμασμό των επόμενων γενιών.

Καλώς ήλθατε στους δρόμους του νερού και της πέτρας
Καλώς ήλθατε στον θαυμαστό κόσμο των πετρογέφυρων
Καλώς ήλθατε στο Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου.

Θοδωρής Χαμάκος / Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου (Α.Γ.Π.)
Αγίου Δημητρίου 29
18547 Νέο Φάληρο                                         
Πειραιάς
Τηλ.        210 4829520                                    
Κιν.        693 7433866                                      
Email: theodoros.hamakos@uww.org

           thodorischamakos@gmail.com          

Youtube: www.youtube.com/agpelop       
Blog:  www.agpelop.blogspot.gr                                   
Facebook: www.facebook.com/thodorischamakos                                  

Γεφύρι Τσάκαλη στα Τσακαλέϊκα. Κέρτεζη-Καλαβρύτων.

 Είναι χτισμένο στη θέση Τσακαλέϊκα επί του χειμάρρου Ελλάδα ή Ελά, του οποίου οι μικρές πηγές που δημιουργούνται από τα χιόνια και τις βροχές βρίσκονται στο βουνό Καρβελού και που ενώνεται 200 μέτρα πιο κάτω με τον Κερτεζίτικο Βουραϊκό, στον μύλο του Λιάρου-Λαφογιάννη.

Χτίστηκε, από την τότε κοινότητα όπως και τα άλλα τρία, την περίοδο 1933-36 για να ενώσει τη νοτιοδυτική Κέρτεζη (περιοχή Κεφαλοβρύσου ή Αγιάννη) με την περιοχή Τσακαλέϊκα (νότια Κέρτεζη-πρόποδες καστανόδασους-Κουτσουβέρι), χωρίς να γνωρίζουμε τον πρωτομάστορά του, όπως επίσης και των άλλων γεφυριών.

              Το γεφύρι από κατάντη. Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου.

Είναι ένα μονότοξο γεφύρι, καταβιβασμένο, με κάθετα βάθρα, χωρίς στηθαία, μια σειρά καλοπελεκημένους θολίτες, του οποίου έχει γίνει τσιμεντένια επέκταση και στις δύο πλευρές του όπως επίσης και στην επιφάνεια διάβασής του. Από ανάντη επιπλέον έχει προστεθεί προσθήκη από τσιμεντένιο αυλάκι που μετέφερε νερό για το πότισμα των κήπων της περιοχής.

Οι διαστάσεις του είναι:

Άνοιγμα καμάρας: 4  μ.

Ύψος: 2,50 μ.

Πλάτος: 3,05 μ.

Μήκος: 12 μ.

Μήκος καμαρολιθιού: 0,38 μ.

Διάστημα από κεντρικό θολίτη (Κλειδί) με επιφάνεια διάβασης: 0,22 μ.

 Η μαρτυρία ενός ντόπιου είναι σημαντική για το γεφύρι και για την περιοχή, που λέει:

«Βρισκόμαστε πάνω στην κοίτη του παραπόταμου με το όνομα Ελλάδα που έρχεται κυρίως από τις μικρές πηγές του βουνού Καρβελού, που βρίσκεται στα νοτιοδυτικά της Κέρτεζης από το οποίο πέρναγε ο αρχαίος δρόμος προς Καμενιάνους, Δροβολοβό,κλπ. Δεν φέρνει πάρα πολύ νερό όταν δεν βρέχει διότι με τις πάρα πολλές και βαθειές ρίζες του καστανοδάσους και κάποιων άλλων δέντρων τα περισσότερα νερά συγκρατούνται. 

 

Το γεφύρι και οι τσιμεντένιες παρεμβάσεις. Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου.

Το γεφύρι αυτό φτιάχτηκε με τα υπόλοιπα το 1933-36 όπως είπαμε μάλλον από λαγκαδινούς μαστόρους διότι έχουν όλα την ίδια μορφή και το ίδιο σχέδιο. Ενώνει το κεντρικό χωριό δια μέσου της γέφυρας που είδαμε στου Πλιάκα-Γιαγουδή, μόνο που ο δρόμος αυτός σ’ ένα σημείο έχει κοπεί και τώρα έρχονται από άλλο σημείο, με την περιοχή Λυκακέϊκα, Τσακαλέϊκα και Ατιπέϊκα. Είναι μια γειτονιά με λίγα σχετικά σπίτια που είναι στους πρόποδες του βουνού Ελλάδα, στο λοφίσκο Κουτσουβέρι. Στα 100 μέτρα από δω συναντάει τον παραπόταμο Λίθο ή Μοναστηριά και την κοίτη των πολλών νερών που έρχεται από το Κεφαλόβρυσο και ουσιαστικά εκεί είναι οι απαρχές του Κερτεζίτικου Βουραϊκού που ενώνεται με το Συρμπανέϊκο και άλλα μικρά ποτάμια και κάνουν τον γνωστό Βουραϊκό  με το φαράγγι του Βουραϊκού.

Την ίδια περίοδο, την περίοδο δηλαδή της εφτάχρονης δικτατορίας-χούντας, βεβαίως υπήρχε ανάγκη λόγω των νέων τροχοφόρων και των μεγαλύτερων φορτηγών, κλπ. να αντέξουν τα γεφύρια τα πέτρινα και να διαπλατυνθούν αλλά έγιναν με έναν τρόπο μη σύννομο κατά τη γνώμη μου και όπως βλέπετε στη μία μόνο μεριά, στη βορειοανατολική, έγινε επέκταση περίπου 80 πόντων, απ’ ότι βλέπω, ένα στηθαίο εδώ για να μπορέσει να πέσει και τσιμέντο από πάνω και να περνάνε τα αυτοκίνητα. Στο άλλο μέρος, πίσω μου, δεν έχει στηθαία αλλά έχει γίνει ένα αυλάκι τσιμεντένιο γιατί οι κήποι αυτής της γειτονιάς από εδώ έπαιρναν νερό από το Κεφαλόβρυσο και ποτίζονταν. Και αντί να έχουν ένα ξύλινο, μια ξύλινη κορίτα που είχαν τα παλιά χρόνια, έφτιαξαν την ίδια περίοδο και ένα τσιμεντένιο αυλάκι.» (1)

 

Με τον Πάνο Μπούρδαλα.

1. Μαρτυρία στις 11/02/2025 του ντόπιου Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα.

Δείτε το παρακάτω βίντεο για το γεφύρι: