Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου

Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου
Πετρογέφυρα: διαδρομές...της φύσης τα καμώματα...δημιουργήματα...μνήμες...αναφορές...βιώματα

Τιμή στους μάστορες, που άφησαν με τα εμπνευσμένα έργα των χεριών τους το ίχνος τους στην ιστορία της νεοελληνικής αισθητικής, σμιλεύοντας την πέτρα και δαμάζοντας το νερό της Πελοποννησιακής γης, με την απαράμιλλη τεχνική τους, τη φλόγα της ψυχής τους και το σεβασμό στη φύση.
Ας γνωρίσουμε αυτούς και τα έργα τους.

Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου 2017

Πολύτοξη γέφυρα στον Σελινούντα

  Βρισκόταν στην πεδιάδα της Αιγιαλείας κοντά στις εκβολές του ποταμού Σελινούντα. Την αναφέρει ο Pacifico ενώ φαίνεται ότι την είχε δει και ο Πουκεβίλ. Ίχνη της υπάρχουν στη θέση “Παλιοκαμάρες”.
  Ο Τσελεμπή (Eyliya Celebi 1611-1684, Τούρκος χρονογράφος και περιηγητής) αναφέρει δύο γέφυρες με 9 καμάρες όπως και ο Hobhouse που λέει ότι “...μέσα από την πεδιάδα, από ένα μεγάλο άνοιγμα στους λόφους, κυλάει ένας ποταμός πλατύς αλλά όχι βαθύς, πάνω από τον οποίο υπάρχει ένα γεφύρι” (1)
  Μεταξύ των παραπάνω υπάρχει διαφωνία ως προς τον αριθμό των τόξων ακόμη και του αριθμού των γεφυριών. Φαίνεται όμως ότι η θέση δικαιολογεί την ύπαρξη μεγάλης γέφυρας με πολλές καμάρες. 
Ίχνη της γέφυρας στη θέση "Παλιοκαμάρες". (Φωτο: Ηλ. Κόνδης)
   Ως προς τον αριθμό των τόξων πιο πιστευτός μάλλον είναι ο Πουκεβίλ γιατί ο Τσελεμπή είχε την τάση να φουσκώνει τα πράγματα.
  Στην ιστορία της πόλης του Αιγίου αναφέρεται ότι το 1860 έγινε ένας καταστροφικός σεισμός που έπληξε την περιοχή και άλλαξε και την κοίτη του ποταμού Σελινούντα. Είναι πολύ πιθανόν να καταστράφηκε τότε η γέφυρα και τα ίχνη της να εξαφανίστηκαν σε μεταγενέστερο χρόνο.
  Υπάρχει σχετική φωτογραφία του 1979, παρ΄όλα αυτά, του Ήλ. Κόνδη σε βιβλίο για την αρχαία Ελίκη, που δείχνει υπολείμματα γέφυρας που πιθανόν να είναι η παραπάνω γέφυρα, στη θέση "Παλιοκαμάρες."

Σημειώσεις-Βιβλιογραφία
(1). Κ.Π..Δάρμος. Οι αρχαίοι ποταμοί της πελοποννήσου. Εκδόσεις ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΗ . Αθήνα 2007. Σελ. 74