Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου

Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου
Πετρογέφυρα: διαδρομές...της φύσης τα καμώματα...δημιουργήματα...μνήμες...αναφορές...βιώματα

Τιμή στους μάστορες, που άφησαν με τα εμπνευσμένα έργα των χεριών τους το ίχνος τους στην ιστορία της νεοελληνικής αισθητικής, σμιλεύοντας την πέτρα και δαμάζοντας το νερό της Πελοποννησιακής γης, με την απαράμιλλη τεχνική τους, τη φλόγα της ψυχής τους και το σεβασμό στη φύση.
Ας γνωρίσουμε αυτούς και τα έργα τους.

Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2024

Καλωσόρισμα ΑΓΠ



....της Πέτρας και του Νερού

Πέτρα και νερό!
Δύο υλικά, που συναντά κανείς σε αφθονία στην Ελληνική γη.
Πέτρα και νερό!
Δύο στοιχεία, που καθημερινά συναντάμε στη ζωή μας.
Πέτρα και νερό!
Με τη δική του μεταφορική σημασία το καθένα.
Πέτρα και νερό!
Σταυραδέρφια της Μάνας φύσης.

διαδρομές.... 
Η  πέτρα που φανερώνει τις δυσκολίες που περνάμε, μαρτυρά το χρόνο και τις αναμνήσεις, την ανάγκη, την ιστορία.
Το νερό που οδηγεί στη λύτρωση, που δείχνει δρόμους και χαράζει πορεία.
Το ένα συμπληρώνει το άλλο.
Το ένα αποζητά τη βοήθεια του άλλου.
Το ένα σφιχταγκαλιάζει το άλλο.

της φύσης τα καμώματα....
Πολλές φορές "κονταροχτυπιούνται" μεταξύ τους. Μα πάντα νικητής βγαίνει το νερό!
Έτσι, το νερό τρέχει και σμιλεύει την πέτρα φτιάχνοντας κάποτε-κάποτε απαράμιλλα έργα τέχνης.
Στο πέρασμά του από την πέτρα, "γεννά" σπήλαια, φαράγγια, καταβόθρες, βάραθρα, γεφύρια, περίτεχνα σχέδια.

δημιουργήματα....
Κάποιες φορές, είναι ο άνθρωπος, που χρησιμοποίησε την πέτρα για να δαμάσει το νερό.
Και το κατόρθωσε.
Έστησε πέτρινα γεφύρια, ακονίζοντας με τη σειρά του την πέτρα, για να διαβεί το ορμητικό ρέμα.
Γεφύρια, που ακουμπάνε πάνω σε πολλά πόδια.
Δύο, τρία, τέσσερα ή και περισσότερα, για να δρασκελίσει το νερό ενώνοντας τους τόπους.
Και τους ανθρώπους. Και τον κόσμο.
Έτσι, ο άνθρωπος εκμεταλλεύτηκε όλες τις δυνατότητες, που η φύση παρέχει απλόχερα.
Απλόχερα και εμείς εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας σ' αυτούς τους δουλευτάδες, που φτιάξανε γεφύρια με αντοχή και ομορφιά. Σμίξανε χωριά και τάφεραν σε επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο.

μνήμες....αναφορές....βιώματα.... 
 Στη διαδρομή του χρόνου, μέσα από απάνθρωπες και βέβηλες συμπεριφορές αλλά και φυσικές καταστροφές, έφτασαν στις μέρες μας όπως έφτασαν!
 Τα θαυμαστά αυτά έργα της λαϊκής μας γεφυροποιίας πρέπει να παραδοθούν αλώβητα και με σεβασμό, στη μνήμη και τον θαυμασμό των επόμενων γενιών.

Καλώς ήλθατε στους δρόμους του νερού και της πέτρας
Καλώς ήλθατε στον θαυμαστό κόσμο των πετρογέφυρων
Καλώς ήλθατε στο Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου.

Θοδωρής Χαμάκος / Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου (Α.Γ.Π.)
Αγίου Δημητρίου 29
18547 Νέο Φάληρο                                         
Πειραιάς
Τηλ.        210 4829520                                    
Κιν.        693 7433866                                      
Email: theodoros.hamakos@uww.org
           thodorischamakos@gmail.com          
Youtube: www.youtube.com/agpelop       
Blog:  www.agpelop.blogspot.gr                                   
Facebook: www.facebook.com/thodorischamakos                                  


Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2024

Τζηφαίϊκο γεφύρι στον ποταμό Πάος.

 Ονομάστηκε έτσι από τα πολλά επώνυμα Τζήφας, που υπάρχουν στο διπλανό χωριό Βεσίνι. Βρίσκεται σε υψόμετρο 600 μέτρων και η επιφάνεια διάβασής του στρωμένη με τσιμέντο από την κοινότητα με στόχο την διάσωσή του, όπως είπαν. Καλειμμένο με τσιμέντο είναι επίσης το αριστερό βάθρο από κατάντη και γενικά είναι σε καλή κατάσταση.

                                              Το Τζηφαίϊκο από κατάντη. Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου.

Είναι ημικυκλικό, με επίπεδη επιφάνεια διάβασης, στηθαία από τσιμέντο, μια σειρά θολίτες και  καλυμμένο με πυκνή βλάστηση και στις παρυφές και βόρεια του Αφροδίσιου όρους. Στην περιοχή ρέει δένδρα, με κίνδυνο για την στατικότητά του, πράγμα που δυσκολεύει και την μέτρηση, βιντεοσκόπηση και φωτογράφισή του. Ανήκει γεωγραφικά στο τοπικό διαμέρισμα Πάος. Που το συνδέει με το Βεσίνι και την περιοχή Βεσιναίϊκα.

Οι διαστάσεις του είναι:

Άνοιγμα καμάρας: 3,90 μ.

Ύψος: 2,60 μ.

Πλάτος: 2,70 μ.

Μήκος: 8 μ.

Πλάτος καμαρολιθιού: 0,30 μ.

 

                                           Το γεφύρι και το τσιμέντο. Φώτο: Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου.

Το χωριό Πάος, απ’ όπου πήρε και το όνομα το ποτάμι, είναι καινούργιο χωριό, που προέκυψε από τη μεταφορά και συνένωση των χωριών Σκουπέϊκο, που βρισκόταν σε ορεινή τοποθεσία βορειότερα, Βεσίνι και Δεχούνι και είναι χτισμένο σε μια μικρή μεν αλλά καταπράσινη κοιλάδα, επιπλέον και ο Σειραίος ποταμός, που χύνεται στον Ερύμανθο, στα Τριπόταμα. Ανατολικά του χωριού υπήρχε η αρχαία Πάος (ή Πάϊον κατά τον Ηρόδοτο) και κατά την αρχαιότητα ήταν Αρκαδική πόλη, που ανήκε στο βόρειο τμήμα της Αρκαδίας, την Αζανία (Αζανιάς). Λείψανά της σώζονται ανατολικά του χωριού, κοντά στα Βεσιναίϊκα (στην τοποθεσία “Χάνι Καλαθά”). Διέθετε ισχυρή ακρόπολη, που βρισκόταν στο ύψωμα πάνω από τις πηγές Καλαθά. Άκμασε κατά την αρχαϊκή περίοδο. Ο Ηρόδοτος αναφέρει για την κώμη ότι υπήρξε πατρίδα ενός από τους μνηστήρες της Αγαρίστης, κόρης του τύραννου της Σικυώνας Κλεισθένη.

Όπως ήταν πριν την ..επένδυσή του με τσιμέντο.


 
Επίσης ότι ήταν και η πατρίδα του Λαφάνη, γιου του Ευφορίωνος, για τον οποίο λεγόταν ότι στο σπίτι του φιλοξένησε τους Διόσκουρους. Η αρχαία Πάος υποτάχθηκε και προσαρτήθηκε στην πόλη – κράτος του Κλείτορα. Στα Ρωμαϊκά χρόνια είχε ήδη παραπέσει σε παρακμή. Την κώμη αναφέρει και ο Παυσανίας, ο οποίος την επισκέφθηκε το 170 μ.χ. και τη βρήκε έρημη.

Δείτε το παρακάτω βίντεο για το γεφύρι: